United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een rondeel van amoureuzen inhoud vinden wij in een gedicht "van den wilden man" dat uit deze eeuw dagteekent; begrijpelijker wijze wordt het rondeel, als voor den zang bestemd, hier "liedekijn" genoemd: Nu hoert hier dliedekijn, dat hi sanc met luder stemmen eer iet lanc: "Ic was wilt, ic ben ghevaen "ende bracht in mintliken bande; "dat heeft ene maghet ghedaen.

Onse vaderen waren vri, En vri so bliven wi, So lanc een hert, dat lafheid haet, In enen Keerlenboesem slaet. Doedele, bommele, romdomdom, Houd u recht en sie niet om! V. DE RODE, Ann. du Com. Pl. de Pr., t. VICTOR DE RODE, Ann. du Com. Fl. de Fr., t.

Zoo lezen wij in den roman van Lancelot: Hi tymperde die harpe eer iet lanc, Ende begonste harpen enen sanc . Of, en zoo ja, in hoever muziek ook de verdere voordracht begeleid heeft, daaromtrent is ons niets bekend. Wij weten zelfs niet, of de verzen in den toon van het recitatief of slechts rhythmeerend voorgedragen werden.

Bij hunne intrede binnen den burg zongen zij met verwarde galmen: "Gi, rudders, dwingers, maect u van cant, Hier zyn de Kerels van Vlaenderlant! Gi, Isegrim, hoed u vor den Blauwvoet Of gi selt voelen wat sine clau doet. Onse vorderen waren vri, En vri so bliven wi, So lanc een hart, dat lafheid haat, In eenen Kerlenboesem slaat! Doedele, bommele, rondomdom, Houd u recht en sie niet om!"

Voor hen, die er belang in stellen, geef ik hier een paar aardige vonnissen en bescheiden. Utrecht 1417: "Want Isyo, die vroedemoeder, onredelijk saken, alse toverie ende andere onstantelijke dinghen bedreven ende gedaen heeft, daarom verbiet men haar de stat 50 jaer lanc naeste comende ende een mile van der stat te wesen op hoer lijf."

Toch zijn de voordragers er wel op bedacht, aan het dreigend "te veel" te ontkomen. Zij beseffen, dat zij hier en daar kort moeten zijn; dat toonen ons staande uitdrukkingen als: "Wat holpe hiertoe lange tale?" of eene wending als deze uit Floris en Blancefloer: Het soude u allen dinken te lanc, Noemdic u die gherechten alle .

Onze vorderen waren vri, En vri so bliven wi, So lanc een hert, dat lafheid haet, In eenen Kerlenboesem slaet! Doedele, bommele, romdomdom, Houd u recht en sie niet om! Zoolang had de bestorming geduurd, dat kort na den aftocht der aanvallers het daglicht zichtbaar begon te verzwakken.

Meester: Wattan! her coninc, ghi selt helen Voor uwe dochter al gader, Wie sijn moeder es ende sijn vader: Dat en seldi haer vertrecken niet, Want u mochte daer af verdriet Comen hier namaels over lanc; Want vrouwen sijn van herten wanc.

Limb., VII, 1683-5 met Flor. en Blanc., Proloog, vs. 1-12, 65-75; Limb., XI, 642-5 met Eerste Martijn, vs. 430-1. Limb., I, 1316 vlgg.; het tooneel der "justicie" alleen in de 2e bewerking van Flor. en Blanc. Lanc., I, vs. 19208 vlgg. Limb., IV, 248-250 te verg. met De Vier Heemsk. Limb., X, 1013 vlgg. te verg. met Lorr. in Mnl. Ep. Fragm., bl. 132-3.

Al haddic u in vremden lande, Sanderijn uutvercoren, Ic soude u dbroot bidden te voren, Eer ic u hongher hebben liet: Bij ridderscape, ic en misdade u niet, Sanderijn, jeghen uwen danc. Her Lanseloet, wi sijn hier te lanc, Ons mochte iemant horen ofte sien; Want nijders zijn altoos uut om spien, Of si iemant mochten te scande bringen.