United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
TITUS. Marcus, gij hebt mij op den helm geslagen En met die knapen in mijn eer gewond; En elk van u acht ik mijn vijand thans. Zoo kwelt mij dus niet langer, maar gaat heen. MARCUS. Hij is zichzelf thans niet, komt, laat ons gaan. QUINTUS. Ik niet, eer Mucius' lijk begraven is. MARCUS. Broeder, want in dien naam pleit de natuur, QUINTUS. Vader, want in dien naam spreekt de natuur,
Overigens bevinden wij ons zeer wel; alleen de honger kwelt ons vreeselijk. Te half zes bereikten wij den put, die zeer waterrijk was en ons gelegenheid gaf al onze kameelen te drenken. Den 26sten rukten wij vijftien mijlen vooruit. Richard is ziek, en wij sukkelen allen min of meer aan onze ingewanden. De mieren kwellen ons buitengewoon.
Gy zult wel ryk zyn van gedachten, maar uw geld Zal haast gesmolten, en gy arm zyn, daarom kwelt U met geen rechten, noch Processen, die uw zinnen Doen hollen, gy zult doch met uw vervolg niet winnen. JERONIMO. Warachtig Heer, je geeft my daar een goede raad, En schoon zy haatlyk is, ’k zal evenwel die daad Beöogen.
Achter iedere uiting van taalkunst is derhalve een persoonlijkheid te zoeken, die vereerd wordt, wijl de tegenstelling tusschen Idee en Natuur, die den gemiddelden fijngevoeligen mensch kwelt, in hem en onmiddellijk daarna in zijn kunst tot verzoening is geraakt.
V. a. bewerkte Artemis hun dood door in de gedaante eener hinde tusschen hen heen te springen, toen namelijk beiden te gelijk hunne speren naar dit dier wierpen, troffen zij elkander doodelijk. In de onderwereld stonden zij ruggelings met slangen aan een zuil gebonden, waarop een uil zit, die hen door zijn aanhoudend gekrijsch kwelt.
Slechts met het Christendom deden leer en voorstelling van een volstrekt boosaardig wezen, dat de menschen kwelt, haar intrede in de Germaansche wereld; doch meer dan éene nadere bepaling ontleenden zij in de volksopvatting aan de heerschende heidensche ideeën.
"Hoe zul je het dan nu ... met den naam van het kind maken," wilde Dolly beginnen te vragen, maar toen zij Anna's gelaat zag betrekken, veranderde zij den zin harer woorden: "Hoe wil je het dan nu daarmee maken? Is zij reeds gespeend?" Maar Anna had haar reeds begrepen. "Ge wildet iets anders vragen, naar haar naam, niet waar? Dat kwelt ook Alexei.
En aangezien gij, naar het schijnt, mijn teerste gedachten kent, zou het u wellicht niet zwaar gevallen zijn, mij velerlei te openbaren, dat mij nu kwelt en beangstigt, maar na uw zotte lasteringen omtrent den besten Anselmus, wil ik van u niets meer hooren. Goeden nacht!”
Soms worden we dan moe van het denken. We kunnen als het ware niet meer. We waanden ons in een droom, maar keeren terug tot de harde wreede werkelijkheid. Ons kwelt de smart en we roepen het uit, roepen het uit om verluchting te krijgen van het hart, dat niet meer weet waarheen zich te wenden. We berusten ten slotte, trachten althans te berusten.
Doch van lieverlede werd hare stem onvaster, en toen zij de derde bladzijde nog ten einde brengen moest, snikte zij zoo luid en zoo hartstogtelijk, dat hare hoorderes de schepen der diskretie moedig in brand stak. "Kom hier, lief kind," zeide freule Bertha, de armen naar haar uitbreidend, "kom hier en zeg mij wat u kwelt." Alles kon Emma de oude dame niet mededeelen; ten minste niet op eenmaal.
Woord Van De Dag