United States or Bosnia and Herzegovina ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen zij hem veel genoegen te Camelot wenschte, schudde hij het hoofd en sprak: "Zonder u en Lanceloet is mij het zijn aldaar veeleer eene kwelling dan een genoegen.

Nog eenige weinige slechte dagen, Amelia! en wij zullen, zoo mijn voorgevoel waarheid spreekt, van al de zorg en kwelling, die ons thans drukken, ontslagen zijn en blijder dagen te gemoet zien....; wij moeten nu aan onzen gast het tooneel niet aanbieden eener weekhartigheid, waar hij te minder in deelen kan, daar hij er de aanleiding niet van verstaat."

Hierop antwoordde Rustico: Gij hebt de hel en ik verzeker u, dat ik geloof, dat God u hierheen heeft gezonden voor het heil van mijn ziel, opdat, terwijl die duivel mij zooveel kwelling veroorzaakt, gij zooveel medelijden moet hebben om toe te staan, dat ik hem in die hel breng, waardoor gij mij een zeer groote verlichting zult schenken en aan God een zeer groot welgevallen en dienst bewijzen, indien gij hier gekomen zijt om te doen, wat gij zegt.

Ook het volk en de hoogere klassen storten zich in zulke slachtingen, evenals een mensch die verdriet heeft in elken walgelijken roes stilling zoekt voor zijne kwelling.

Toen ik haar naar de vestibule vergezelde, zag zij er uit alsof zij in tranen zou losbarsten." Nog in slechter gemoedsstemming dan toen zij van huis ging, steeg Anna weer in het rijtuig. Met de vroegere kwelling paarde zich nu nog het gevoel van beleediging en verstooting, die zij zoo duidelijk in haar ontmoeting met Kitty had ondervonden. "Waarheen beveelt u?" vroeg Peter.

Hij stribbelt tegen, tracht de priesters die hem onderrichten in 't nauw te brengen met argumenten uit de kerkgeschiedenis en den katechismus. Wat kan het geven? Hij zou een reus hebben moeten zijn aan zedelijke kracht, een man van ijzeren wil, om nu nog los te breken. Als katholiek verlaat hij, na vier maanden van kwelling, het gesticht.

En Bernard kreeg er een indruk van alsof ze dat alleen maar verzonnen had om hem nog meer te vernederen door hem te dwingen mee te doen aan zoo'n tot idioot-wordens kinderachtig spelletje. Natuurlijk zou hij ook daarbij een gek figuur slaan. Dan zouden ze plezier hebben. 't Was een kwelling zoo'n avond.

En als hij dan thuis kwam was hij dikwijls week en slap van vermoeienis, maar de kwelling was weg. Hij had gemerkt, dat afmatting van je lichaam de eenige manier was om zoo'n verlangen weg te krijgen, als je er niet aan voldoen wou. En dat wou hij nu eenmaal niet. Hij had daar in den laatsten tijd veel over nagedacht in zijn vredigend-melancholische stemming.

't Was eene heimelijke kwelling en een heimelijke angst van alle kanten; doch eindelijk moest het openlijk aan den dag komen, toen de bakker Witt zijn tarwemeel hebben wilde. Hij had er om gezonden, hij had er om geschreven, nu kwam hij zelf en er ontstond veel getwist, en toen de bakker wegreed, sprak hij van gauwdieven en dreigde met aanklacht. Elke dag bracht nieuwe onaangenaamheden.

Gij zoudt met mij niet in Amsterdam langs de straten willen loopen, .... wat zeg ik." Onverwacht sprak hij op den man af, en evenals wanneer hij zijn wissen-Sie's uitsiste, loenschte hij om naar Johan, die zijn mond vol tanden voelend voor dien onstuimigen woordenstroom, de kwelling onderging van niets terug te kunnen zeggen.