United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zoo is een gil van verzet op ieders lippen, als hij gewelddadig aangerand of door schrik vervaard wordt. En zoo krijt en kreunt en gilt en schreeuwt ook het dier, als het geslagen wordt of pijn voelt. En als zich straks bij dien kreet het verzet van den weerstand voegt en het getergde dier op zijn plager aanvalt, dan is dat geschreeuw en die woede éen.

Hij liep op hem toe, hield zijn geeseltouw vast en riep: "Houd op! Ik kan niet langer aanhooren, hoe gij om mijnentwil kreunt en huilt. Denk aan vrouw en kind, en draag zorg, dat gij voor hen behouden blijft. Dulcinea mag wachten, en ik wil in hoop leven, tot gij weer nieuwe krachten hebt verzameld." "Zooals gij wilt, heer!" antwoordde Sancho Panza.

Het is de zin, om niet te willen lijden, maar tegen pijn en leed in te gaan. En zonder nu staande te houden, dat een lam nooit kreunt en zich nooit verzet, maakt toch het lam meer dan eenig dier op ons den indruk, van zich hulpeloos en weerloos aan zijn leed over te geven. Heel dat dier is er op geschapen. Weerloosheid is zijn uitdrukking.

"Ik ik kan het niet gelooven," stamelt Fernando bleek, bevend, gebroken. "Gelooft gij het dan, als ik u zeg: het standbeeld heeft zijn hand bewogen?" spot Chester. "En Roderigo, mijn schatbewaarder, stierf zes dagen geleden! Het is het noodlot de fortuin heeft mij den rug toegekeerd," kreunt Alva en laat het hoofd op de borst zinken, alsof alle hoop hem heeft verlaten.

Hoort ge daarginder dáár in dien donkeren hoek, dat klagende stemmetje wel. Het kermt om water.... water! Ontelbare malen hoort ge dat: water! En dan, als wierd het stemmetje moe van altijd datzelfde woord, dan kreunt het: "Dorst, dorst!" Ouders! hoort ge uw kind dan niet?

Waarom kermt en kreunt hij zoo geweldig, en krabt hij de verf van deuren en raamkozijnen totdat hij buiten op straat is, om daar al snuffelend te jagen naar 't marktplein, Zum weissen Hirsch binnen te sluipen doch straks ook terug te keeren, om nóg eens zijn jacht te beginnen door 't huis van den jongen baas?

In de slaapstee der ouders kreunt vluchtig een kind van weinige maanden, waarschijnlijk nu het bespeurt dat moeder hem verliet, en, in de wieg er voor, droomt een meisje van vier jaren, misschien met een droevig lachje om den mond, van mooie winkels met allerlei brood.

Als bezeten, zeide Crispinus, neêr gevallen op het rustbed. Als bezeten....?? angstigde zij. Hij kreunt, dwaalt door het paleis rond, ziet achter de gordijnen.... We hebben den moord op Nigrina voor hem verborgen gehouden.... Hij schrikt telkens, verbergt zijn hoofd in zijn mantel en strompelt, struikelt dan.... We hebben hem nog nièts durven zeggen.... Maar het is geen leven meer in het paleis.

De vrouwen zelf zien er vreemd en terugstootend uit ... is het misschien een gevolg van gebrek aan lucht en licht, of van honger en dorst, daar zij sedert het vertrek van haar armen buurman niets te eten of te drinken hebben gehad? Tirza leunt tegen hare moeder en kreunt smartelijk. Stil, kind, zegt de moeder. Zij zullen komen. God is goed.

Help mij, Engelschman, gij hebt mijn beminde den dood in de kaken gevoerd help mij er haar weder uit verlossen!" kreunt Oliver, die in zijn angst bijna geen rede meer verstaat. "Verwijt het mij niet," antwoordt Guy. "Ik heb voor haar gedaan, wat ik meende, dat het beste was. Doch ik zal u helpen, om haar te bevrijden ik zal er mijn leven voor wagen." "God zegene u," roept Oliver uit.