United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !
Uwen man kan ik u niet weêrgeven; maar daar, koop brood voor uwe kinderen." De andere Heeren voegden van het hunne bij de aalmoes van hunnen gastheer, en de vrouw snikte een "God loone het u!" maar ging nog luid klagende heen. "Waar woont gij?" fluisterde Katharin haar heimelijk toe. "In de Bobenstrasse, digt bij den hoek," zei de vrouw. "Ik zal u komen opzoeken; maar st.!"
Wij stieten op een paar bosnische boeren, die naar nationalen trant een koop beslisten. Verkooper en kooper slaan elkaar in de handen en sluiten die dan ineen, om ze snel naar beneden te bewegen, waarbij de verkooper den prijs noemt, dien hij verlangt en de kooper dien, welken hij wil geven.
't Deussien gunk rond en elk bekeek Absalon en zien schobbejak van een ezel, en onze knegt, die arg zunig is, weug het op de haand en toe krulde ie weer de bovenste lippe in de heugte en de onderste um deele en keek ie Margien an as of ie wol zeggen: »zon deussien koop ik dij ook maor wat ligter." Daorna gunk ik an't vertellen en ze waren allemaol doodstille.
Bij de dieven. Wanneer ik hen achterhaal, zal ik hun meteen uw paard afnemen. Maar als dat u nu eens niet gelukt! Dat is mijn zaak. Kort en goed, ik koop het van je, wanneer gij tenminste bereid zijt den koop te sluiten. Met groot genoegen, want ik zal het dier toch nooit terug krijgen. Maar Effendi, neem mij niet kwalijk, gij betaalt toch zeker eerst, als gij het paard in uw bezit hebt. O neen!
Je moest voor mij verzwijgen dat hij hier was geweest. Heeft hij je dat ook niet gevraagd? NORA. Jawel, Torwald, maar.... HELMER. Nora, Nora, hoe kon je je daar nu mee inlaten? Zoo'n kerel te woord te staan en hem iets te beloven! En dan nog op den koop toe mij een onwaarheid te zeggen! NORA. Een onwaarheid? HELMER. Zei je dan niet dat er niemand geweest was?
De orde bleef er gevestigd tot 1647, het jaar, waarin de koop met Willem II werd gesloten, ressorteerde eerst onder de Balije van Coblentz, later onder die van Utrecht en deed, door vrome schenkingen uitgebreid, zoodat allengs de heele omtrek haar behoorde, veel voor de verbetering der wegen.
Men u op uwen steel sagh flaeuwen en beswymen, Die waert des vreyers wensch, der oudren soete hoop. Uw geest gebluscht is en de fackel van uw Hymen, 't Is kostlyck, dat om gout noch tranen is te koop.
Op zekeren dag zei moeder Plutarchus tot hem: "Ik heb geen geld om voor het middageten te zorgen." Dit middageten bestond uit een broodje en vier of vijf aardappelen. "Koop op crediet!" zei Mabeuf. "Ge weet immers dat men mij niet meer borgen wil."
Het betreft het fortuin van mevrouw de barones. 't Is een buitengewoon geheim. 't Is te koop. Ik bied het u in de eerste plaats aan. Goedkoop. Twintig duizend francs." "Ik ken dat geheim evenals de andere," zei Marius. Het personage gevoelde de noodzakelijkheid om zijn prijs een weinig af te slaan. "Mijnheer de baron, zeg tien duizend francs en ik spreek."
Had hij al gebeefd voor den vader, wetende, dat hij deze bedroog, tegenover de dochter, die zijn medeplichtige was, moest hij flink zijn. "Pardon, juffrouw," zeide hij kalm en beleefd, "gij hebt een verkeerde opvatting van de betrekking welke tusschen ons zal komen te bestaan en die gij zeer juist een koop noemt. Ik meen, dat wij voortaan tegenover elkaar op een voet van gelijkheid zullen zijn."
Woord Van De Dag