United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daartoe weigerde hunne stem den dienst, maar hunne blikken spraken voor hen. De grijsaard reikte zijnen tegenstander de hand, die John Watkins met vuur greep. De oogen van alle omstanders waren vochtig, zelfs die van den ouden konstabel met grijze haren, die er toch zoo droog uitzag als eene scheepsbeschuit door de Engelsche admiraliteit geleverd.
Maar de Veldheer was al te zeer door spijt en woede ingenomen, om op die wijze raad acht te geven; hij schreeuwde met grammoedigheid: "Bij de duivel, Konstabel! Dit is een Lombardenraad. Zijt gij bang van die hoop wolven, of zoudt gij van hun haar hebben?" Hierdoor wilde hij te kennen geven dat de Konstabel de Vlamingen beminde en, ter schade van Frankrijk wellicht, begunstigen wilde.
"Ik vind 't heel verstandig, meneer Rustig", zei de konstabel op zekeren dag, terwijl ze naar Malta onder zeil waren, "dat gij de wetenschap der zeevaartkunde onderhanden hebt genomen; op uw leeftijd werd dat hoog tijd." "Ja," antwoordde Jack, "ik kan al een loodlijn trekken en, als het noodig is, de verschillende streken van het kompas opnoemen."
Mijnheer de Konstabel De Nesle voerde de derde bende aan. Eerst kwam er een schaar van zevenhonderd edele ridders, met schitterende uitrusting op het lijf, en liefelijke wimpels aan hun lange speren; wapperende vederbossen vielen van hun helmen achterover op hun rug; hun wapentekens waren in allerlei kleuren op hun harnassen geschilderd.
Rustig nam zijn plaats in, de bootsman werd op de zijne gezet en Easthupp, die beteuterd stond te kijken, door den konstabel naar de derde plaats geleid. "Maar meneer Tallboys," zei de onderbetaalmeester, "ik begrijp er niets van. Meneer Rustig moet toch eerst met meneer Biggs vechten, is 't niet?" "Wel neen," antwoordde de konstabel, "'t is een duel met z'n drieën.
De konstabel stelde er den bootsman mee in kennis, en ofschoon deze er zoo goed als niets van begreep, zei hij toch: "Voor mijn part, ik vind 't best schot om schot, en geen begunstiging van den een boven den ander."
"O, laat me maar sterven, laat me maar sterven; raak me toch niet aan!" "Malligheid!" riep de konstabel uit, "je moet opstaan en naar de boot loopen; als je 't niet doet, laten we je hier liggen houd je mond toch, kerel! Zul je? of je krijgt een opstopper van me."
En noemt dit volk niet een hoop boeren, wij zullen er spel genoeg mede hebben, en staan zij niet onder de zoon van hun Vorst?" "Konstabel De Nesle," riep d'Artois hem driftig tegen, "ik weet dat gij de Vlamingen uitermate bemint. Die liefde vereert u, inderdaad! Het is gewis uw dochter, die u zulke loflijke gevoelens inboezemt ?"
"Hij zal niet kunnen loopen, meneer Tallboys," zei Gascoigne; "het best zal wezen dat we een paar man uit de kuiperij roepen en hem naar het hospitaal laten dragen." Terwijl de konstabel aan dien wenk gehoor gaf, kwam meneer Biggs, met een doek om zijn gezicht alsof hij kiespijn had, op den onderbetaalmeester af. "Wat duivel maak jij toch voor een erbarmelijk leven?
Die beleedigende uitdrukking maakte het bloed van Easthupp gaande en hij nam het pistool aan, dat de konstabel hem voorhield. "Onthoud die woorden goed, meneer Biggs; wat een taal tegenover een fatsoenlijk man! Gij zult van me hooren, meneer, zoodra het schip afbetaald is. Ik verzet me niet langer, meneer Tallboys; liever dood dan eerloos. Ik ben een man van fatsoen, voor den donder!"
Woord Van De Dag