United States or Pitcairn Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dan mag ik u nog wel eens vriendelijk dank zeggen voor uw gastvrijheid tegenover mijn nichtje," zei Elsje's tante, terwijl ze haar beurs uit den zak haalde, er een gouden tientje uitnam en dit op de toonbank legde. "Dit kan zeker wel voor den spaarpot van uw kleinen jongen dienen?" "O ja, ja," riep Evert verheugd. "Staat het koninginnetje erop, moeder?"
En maar kom, ik wil al de ongelukken, die er op dien ongeluksdag nog meer gebeurden, maar niet opnoemen, 't Liep alles, alles verkeerd en ons koninginnetje, anders altijd even goed en zacht en vroolijk, was nu verdrietig en pruilerig en heelemaal niet in haar schik. En hoe ging het met den koning, die ook met het verkeerde been uit het bed gestapt was?
"Wien zoek je, vrouwtje?" vroeg de koning, want de zachte, warme wang en de lieve, bedroefde stem waren allebeî van het koninginnetje. "Ik zoek jou, beste man, ik heb zoo'n spijt, ik wou je vergiffenis vragen, omdat ik dat leelijke tegen je gezegd heb van ...." Maar de koning liet haar niet uitpraten.
Nu wordt hij misschien nooit, nooit weer vriendelijk tegen mij, hij vergeeft het me niet, ik weet het zeker." Toen barstte ons arm koninginnetje weer in tranen uit, ze voelde zich zoo ongelukkig! En de koning liep heen en weer, op en neer in zijne kamer en dacht: "Wat ben ik begonnen! Waarom noemde ik toch die onnoozele pepernoten! Die heele pepernoten, wat geef ik er eigenlijk om.
Dat kwam, omdat de koning zoo heel, heel gelukkig was met zijn koninginnetje, en het koninginnetje weer zoo gelukkig met haar koning. Dat kwam, omdat ze elkaar met den dag liever kregen. Wat zag het koninginnetje er toch frisch en aardig uit, vond de koning, wat kon ze verstandig praten, wat was ze zacht en goed!
Het spel vervolgde zich, met snellere zetten. De gouden Camelot-burchtjes in des Konings hand gleden in rechte lijnen, zijn goudene paardjes sprongen hun paardesprong; zijn gouden koninginnetje nam het zilveren schaakvorstinnetje. "Koning!" waarschuwde Arturs jubelende, oude stem. De zilveren koning liep gevaar.
Mijn vrouwtje is er niets minder lief en mooi en goed en verstandig om, of ze die dingen bakken kan of niet, en ik houd er niets minder om van haar. Nu heb ik mijn koninginnetje verdrietig en boos gemaakt ze zal 't zoo gauw niet weer vergeten, wat ik gezegd heb. Wat ben ik begonnen!" De koning ging met het hoofd in de hand op een' stoel zitten en keek bedrukt voor zich neer.
Het liet zich op zijn knieën neer, zoodat Bobo gemakkelijk op zijn rug kon komen. Zij hield zich vast aan zijn vacht en zat daar als een koninginnetje. De brave Colas draafde voort, alsof hij niets te dragen had. Zoo hadden de goedhartige vriendinnetjes elkaar dus geholpen.
De koning moest lachen, als hij dacht aan vroeger, toen hij eens de vingers gestoken had door een gat in zijne kous! Ja, vroeger toen was er dikwijls wat verkeerd gegaan in de huishouding van den koning. Maar nu: wat kon dat koninginnetje flink op alles toekijken, en wat zorgde ze goed voor den koning. 't Was een lust!
In het donker op de gang sloeg hij zijne armen om zijn vrouwtje heen en kuste haar en zei: "Je behoeft me geene vergeving te vragen," en zijne stem beefde wat, "ik heb ook schuld, veel meer dan mijn koninginnetje. 't Is nu alles vergeven en vergeten. En weet je," fluisterde de koning verder, van nu af aan zullen er twee woorden zijn, die in het heele land nooit weer mogen worden uitgesproken.
Woord Van De Dag