United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een kogel had den loop van mijn geweer even geraakt, zoodat het mij bijna uit de handen vloog. In minder dan geen tijd was ik nu met mijn bovenlijf door de opening van het luik. Ik zag het vuur. Op het dak van het voorvertrek lag een mensch het lijk van den slager, zooals ik terstond zag.
En dan, ben je wel zeker, dat hij de roover is, van wien je spreekt? Volkomen zeker; straks was hij mij in den stal gevolgd en toen zei hij: „Je schijnt mij te kennen; als je dien goejen heer zegt wie ik ben, jaag ik je een kogel door het hoofd.” Blijft u bij hem, meneer; u heeft niets te vreezen. Zoolang hij weet dat u er is, zal hij geen wantrouwen koesteren.
Ik stak van boord, niet weinig verheugd over het in mij gestelde vertrouwen. Toen ik bij het avondeten mijne kameraads in de voorlongroom ontmoette, deed het mij leed weer het onaangename gelaat van Murphy te aanschouwen. Ik had mij zoo gevleid, dat een of andere gelukkige kogel mij van zijn gehate persoonlijkheid voor goed zou verlost hebben; maar zijn tijd scheen nog niet gekomen te zijn.
Voldoet de opgeëischte niet oogenblikkelijk daaraan dan is ook zijn sterfuur daar, want dan krijgt hij terstond den kogel. Dat wist de officier, en ook zijn onderhebbenden wisten het.
De kogel zou hem stellig doodelijk getroffen hebben, indien hij niet in zulk een snelle beweging geweest was; nu werd hij slechts aan den bovenarm gewond en zijn schouderblad bijna verbrijzeld. Met een gil zeeg hij op het gras neer. "Goed zoo, schobbejak!" riep de kornel.
De zijnen volgden hem, nadat zij allen, een voor een, vriendelijk gegroet hadden. "En de kerel is toch een schobberd!" zei de oude Blenter. "Als de verf niet een vinger dik op zijn bakkes lag, zou men de valschheid er uit hebben kunnen proeven. Een kogel door zijn kop was het beste geweest!"
Nauwelijks had hij "vuur!" gekommandeerd of meneer Easthupp gaf een luiden gil, sloeg de hand achter tegen zijn broek en viel neer; de kogel had den zetel van zijn eer getroffen, daar hij bij het mikken op onzen held den bootsman zijn rug had toegekeerd.
Gij staat mij in den weg. Dat hindert niet! Gij hebt juist uw borst op de plaats waar ik mikken moet! Dan schiet gij daar maar doorheen! Maar Effendi, dan zijt gij dood! Neen, ik wilde u immers laten zien dat een kogel mij niet kan treffen. Hij greep met de hand naar zijn hoofd en krabde zich achter het oor. Ja, dat is het juist! zeide hij. Dan is de zaak gevaarlijk voor mij. Hoe zoo?
Toch was hij bijna overtuigd reeds verraden te zijn, en een oogenblik kwam de lust bij hem op, om den heilige een kogel door de hersenen te jagen, doch hij bedacht zich, dat in dit geval eene overijlde handeling hem en zijne vrienden aan het grootste gevaar zou blootstellen. Eenmaal uit de volksmassa zijnde, reed men in flinken draf door en had weldra de woning van Aroesi bereikt.
Deze tweede losbarsting had plaats in het lichaam van het dier zelf, dat na drie of vier schokken en een gebrul van pijn, dood neerviel. »O, wonder!" riep kapitein Hod uit. »Mijn geweer was dan toch met een kogel geladen! en nog wel met een ontplofbaren kogel! o! ditmaal dank, Fox, dank!" »Is 't mogelijk!" riep ik uit. »Kijk!"
Woord Van De Dag