United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Mijne eenige bezigheid was nu de uren te tellen die de klokken aangaven, maar wat duurden die vijftien minuten lang tusschen het eene kwartier en het andere; soms zoolang zelfs, dat ik meende te zijn ingedommeld en een kwartier te hebben overgeslagen of wel, dat de klok van streek was.

In vroeger tijd werd hier goed werk verricht in zake metaalgieterij en de fabrikage van aardewerk en porselein, doch deze kunst is thans geheel in verval. De groote klokken, die op verschillende plaatsen, en ook in de kloosters hangen, getuigen nog van deze vroegere industrie.

De plaats van de in 't inwendige der kerken bij den dienst gebruikte klokken en klokjes wordt door houten plankjes ingenomen, welker knarsend en doordringend geluid iedereen verbaast, die van het tijdelijk buiten gebruik stellen der klokken onkundig is.

Anderen, die waken, zijn verheugd, wanneer zij de kerkklok hooren slaan, want elk uur brengt den dag nader. Aan Fagin brachten de klokken niets dan wanhoop. De slag van elke ijzeren klok was geladen met dien éénen diepen, hollen klank Dood. Wat baatten hem de drukte en het rumoer van den blijden morgen, dat zelfs tot hier doordrong?

Wij wisten op ons machten wegen, zwaarder dan de blokken waaronder de helden van Aischulos gebogen gingen. Die duister-werkende machten zouden, fataal, den oorlog ontketenen waarin alle volken dooreen gingen woelen als in een maalstroom. 's Vrijdags, in den nacht van 31 Juli, hadden de klokken van alle torens in Belgie storm geluid, als in de tijden der oude Gemeenten.

Verschrikt stoven de twee klokken op zijde, maar de aangesprokene vervolgde: «Vreest niet, vriendinnen, want alhoewel heden groot en machtig, ben ik van nederigen oorsprong. Ik werd niet in het leven geroepen door een machtigen hertog, maar door noeste werkers, ambachtslieden, die mij liefhebben als het licht hunner oogen.

Eene Klokkenvertelling. Op zekeren avond, vergastte ons grootmoeder op de volgende vertelling: «Elk jaar, op Witten Donderdag, zegt men, verlaten de klokken der torens hunne hooge verblijfplaatsen, om naar Rome te vliegen en er den zegen van den Paus te ontvangen.

Het gerucht van het in beweging zijnde recht is merkbaar en komt niet altijd voort uit de beving der in beroering zijnde massa's; er is dwaze woede, er zijn gebarsten klokken; alle stormklokken hebben geen zuiveren klank. De slingering der hartstochten en der onwetendheid is anders dan de beweging van den vooruitgang. Sta op, ja, maar om grooter te worden. Wijs mij waarheen ge gaat.

Kinderen hadden guirlanden van madeliefjes gevlochten, waarmee ze de klokken versierden, toen ze op den wagen waren geladen, die hen zou wegrijden naar den smeltoven. Dominee had gesproken, als aan een graf. Van den eersten dag toen de torenstemmen niet meer zongen, den morgen die dood geboren werd, vertelde zij. En van 't laatste, wreedste oorlogsjaar, toen de allerjongsten werden opgeroepen.

Zij dagteekent reeds van het begin der dertiende eeuw en is anderhalve decimeter dik, heeft een middellijn van bijna veertien decimeters, en is bijna twee en halve meter hoog. Die klok is, in tegenstelling met onze klokken, van boven tot beneden overal even wijd, een vorm, die aan alle Japansche klokken gemeen is.