United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !


Heeren mogen achter den rug eener dame die zij goed kennen en bij den naam noemen, niet spreken van »Marie R.« of »Anna S.«, dat klinkt onbeschaafd en tegenover vreemden familiaar en onbescheiden; zij hebben het over »Juffrouw R.« en »Mevrouw S.« Hiermede hebben wij ongeveer alle onderdeelen van »het gesprek« behandeld en hopen, dat deze wenken menigeen het spreken zullen veraangenamen.

En de Paus is er nu gezeten; in de verte gaat iets om van het aanbieden van een groot, wit, vierkant plakkaat, een adres: aan beide zijden der kapel zijn de verschillende sociëteiten opgesteld, met hare vanen: op haar verzoek was het, dat Zijne Heiligheid deze mis vierde.... En er gaat, vaag, in de verte iets om van het buigen van ruggen en men raadt den voetkus; dan rijst een heer, die het adres voorleest, op zij van den Paus; met luide galmingen klinkt telkens zijne stem....

Ieder harer woorden klinkt als muziek, en hoe ernstig en verstandig het ook is wat zij zegt, het weet toch, als de vroolijkste scherts, onze ooren binnen te dringen. Ditmaal kan ik u niet begeleiden, Bartja, want ik zou u toch maar hinderen! Wat zijn uwe plannen, Darius?" »Ik zou niet gaarne de gelegenheid verzuimen, om Rhodopis te spreken." »Dat kan ik denken!

Hoe laat gaat er een trein naar Haarlem, m'neer? vraagt ze met een hooge, neuzige stem. Zoo dadelijk, zes uur negen klinkt 't van binnen terug. En gaat er gauw weer een, na dien, want 't is nou al bij zessen, weet u? Niet vóór 6.47. O Commies neen, dat is me veels te laat man, maar weet u 't wel zeker? In me spoorwegboekje staat toch duidelijk dat.... Moet u 'n kaartje hebben of niet?

IJverzucht en strijdlust zijn over haar gekomen, en gaan uit naar de jonge prinsessen, die nog in de cellen gevangen zitten. Het klinkt als een uiting van verstikte woede terwijl zij door celwachten tegengehouden wordt; en het zwakker antwoord komt van de gevangen tegenpartij, die even hard naar den strijd verlangt als zij. Die oude ijmkers zijn nooit ver mis met hun berekening.

Een jaar lang nadat dit mij was aangedaan, heb ik elken dag op hetzelfde uur gedurende denzelfden tijd geweend. Dat is niet een zoo tragisch feit als het misschien klinkt. Voor hen die in de gevangenis zitten, maken tranen een deel der dagelijksche levenservaring uit. Een dag in de gevangenis waarop iemand niet weent, is een dag dat zijn hart verhard is, niet een dag dat zijn hart gelukkig is.

Ze zorgt er alleen voor, dat zijn naam den heelen dag de jonge vrouw in de ooren klinkt. Daar is zij 't meest bang voor. Op zulke dagen voelt zij, dat haar boete nooit eindigen zal. Haar liefde zal niet sterven. Zij gelooft, dat zij zelf eerder sterven zal. Haar lichaamskrachten gaan haar begeven. Ze voelt zich dikwijls zoo ziek. "Maar waar blijft je ridder toch?" vraagt de gravin, honend.

"Ze is veel glimmender dan vroeger; ik wou wel eens hooren, of ze ook mooier klinkt. Ze slapen hier nog allemaal in huis; ik durf niet, ze zullen wakker worden." Hij nadert de tafel. "Zouden ze het beneden hooren? Kijk daar zit een vezeltje aan de kwint; dat moet er toch af." "Ting!" kwam de snaar, toen hij haar aanraakte.

Zijn loktoon klinkt als "trettet" of als "tettertettet" en "di di" of "di di lei". Met de laatstgenoemde klanken begint het mannetje gewoonlijk zijn gezang, een niet zeer uitmuntend, maar recht gezellig gekweel, waaraan als slot een lang gerekt "dididlidlideideeee" wordt toegevoegd.

Mijn lied is voor het ik, is voor den mensch des eigen levens, Maar van mijn lippen klinkt het woord Democratie, het woord En-Masse. Mijn lied geldt fysiologie van hoofd tot voeten, Mijn muze is niet enkel gezicht, niet enkel ziel, ze is beiden en dus meer dan ieder waard: Mijn lied geldt dan het vrouwelijke volkomen even met het manlijke.