United States or Norfolk Island ? Vote for the TOP Country of the Week !
Uit de beteekenis van Kitty's blik besloot hij, dat zij het begreep gelijk hij; maar hij bedroog zich: overstelpt door het gevoel, dat meer en meer haar hart veroverde en vervulde, had zij den kerkdienst nauwelijks gevolgd. Zij smaakte de groote vreugde eindelijk verkregen te hebben, wat sedert zes weken beurtelings haar gelukkig gemaakt en verontrust had.
Toen gravin Nordston zich eens veroorloofd had aan te duiden, dat zij voor Kitty iets beters gewenscht had, wond zij zich zoo op en bewees haar zoo overtuigend, dat er in de wereld niets beters dan Lewin was, dat de gravin dit moest toestemmen en in het vervolg in Kitty's tegenwoordigheid Lewin steeds met een lachje der grootste ingenomenheid begroette.
"Zij spraken over Kitty's ziekte, over haar kind, over Stiwa, maar blijkbaar was er niets, dat Anna belang inboezemde. "Ik ben gekomen om afscheid te nemen," zeide zij en stond op. "Wanneer vertrekt u dan?" Maar weder zonder te antwoordden, wendde Anna zich tot Kitty. "Ja, het doet mij veel genoegen u gezien te hebben," zeide zij lachend. "Ik heb zooveel van u gehoord, zelfs door uw man.
"Excuseer, dokter, dat heeft er niets mede te maken en 't is reeds de derde maal dat u er naar vraagt." De beroemde dokter was er niet door beleedigd. Toen Kitty zich verwijderd had, zeide hij tot de vorstin: "Ziekelijke prikkelbaarheid. Ik ben nu ook gereed...." En nu verklaarde hij haar, als de eenige denkende vrouw, op wetenschappelijke wijze Kitty's toestand.
Dit alles was nu recht mooi en de vorstin had er ook niets tegen in te brengen, te minder daar de vrouw des schilders een zeer fatsoenlijke persoon was en ook de Duitsche prinses Kitty's werkzaamheid met welgevallen opgemerkt en Kitty den "engel der vertroosting" genoemd had; maar zij vreesde, dat Kitty het te ver zou drijven. "Il ne faut jamais rien outrer," had zij haar derhalve gezegd.
"Hij komt vandaag niet eens met zijn gewone redeneeringen voor den dag, maar ik wil hem er weer opbrengen. Ik houd er dol veel van, hem in Kitty's bijzijn bespottelijk te maken, en dat wil ik ook." "Constantin Dimitritsch" zoo sprak zij hem aan, "och, wil zoo goed zijn mij iets te verklaren.
Er was iets, dat wij kinderen wel vreemd vonden: Ze was volstrekt niet de uitverkorene van onze klasse-onderwijzeres, onze betooverende Kitty. Kinderen gissen niet, stellen vast zonder bewijsgronden. De juffrouw is jaloersch op Kitty's bekoorlijke verschijning, was ons aller opinie.
Het geheele bal, de geheele wereld werd voor Kitty's ziel met een nevel bedekt. Slechts de strenge school harer opvoeding, die zij was doorgegaan, hield haar staande om te kunnen doen, wat men van haar verwachtte, dat was, dansen, op alle vragen antwoorden, spreken, zelfs lachen.
"Neen, dat is niet mogelijk!" dacht hij van tijd tot tijd, toen hij naar den naar Kitty gebogen Wesslowsky keek, die met zijn innemend lachje iets tot haar zeide, waarover zij bloosde en zich scheen op te winden. Er lag iets onkiesch' in Wesslowsky, in zijn houding, in zijn blik, in zijn glimlach. Lewin bespeurde ook zelfs iets onkiesch in Kitty's houding en blik.
Volgens Kitty's waarneming was zij niet met madame Stahl verwant en bekleedde zij evenmin bij haar een dienstbare betrekking. Men noemde haar mademoiselle Warenka, terwijl madame Stahl haar kortweg Warenka noemde. Kitty gevoelde een stille sympathie voor dat meisje, en als zij haar blik ontmoette, meende zij te bespeuren, dat ook zij haar beviel.
Woord Van De Dag