United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
In verband hiermee kan melding worden gemaakt van een eigenaardig proces, dat voor eenige jaren in Frankrijk is gevoerd. Een dokter had in zijne kliniek kinematographische afbeeldingen doen vervaardigen van door hem verrichte operaties; van deze films werden zonder zijne toestemming afdrukken in den handel gebracht en in het publiek vertoond. De door hem ingestelde actie werd door de Seine-rechtbank toegewezen. Daarbij werd aangenomen, dat de kinematographische afbeeldingen als werken van beeldende kunst beschermd waren en dat als auteur daarvan de eischer (nl. dokter Doyen) moest worden aangemerkt, daar deze het was geweest, "qui a disposé d'abord son sujet, ses aides, ses instruments; qu'il s'est assuré de la mise en plaque, c'est
Ik meen echter, dat er hier van een recht op de kinematographische afbeelding geen sprake kan zijn; daarvoor was hier geene bijzondere bepaling noodig, daar dit onder de bepalingen over het recht op photographieën valt. Het verschil tusschen het recht op de afbeelding en dat op het afgebeelde komt vooral hierin uit, dat het tweede betrekking heeft op meer exploitatie-middelen.
Het behoeft niet te worden gezegd, dat de kinematographische reproductie van tafereelen van een ballet of drama geheel iets anders is.
Een recht als het door mij bedoelde, een recht dus op het speciaal voor den kinematograaf vervaardigde "stuk", wordt, voorzoover mij bekend is, nog in geen enkel land uitdrukkelijk in de wet omschreven of door de jurisprudentie erkend. De eenige stellige bepaling, die mij hierover bekend is, is die van art. 14 lid 2 en 3 der herziene Berner Conventie, welke hieronder nog besproken zal worden. In een geval, waar voor de erkenning van dit recht wellicht eenige grond bestond (het betrof hier kinematographische tafereelen die tot titel voerden: "Apparitions de la très Sainte Vierge
Wat het eerstgenoemde punt betreft, het uitsluitend recht dus om werken door middel van den kinematograaf te exploiteeren, dit vervalt weer in twee onderdeelen, nl. 1o het recht van reproductie door den kinematograaf, waaronder men te verstaan zal hebben de vervaardiging van kinematographische beelden; en 2o het recht van openbare opvoering met den kinematograaf dus: de vertooning der beelden.
Daar elke toelichting op dit punt in het verslag der Commissie ontbreekt, zou men geneigd zijn hier aan eene vergissing of ondoordachtheid bij het redigeeren der bepaling te denken. In elk geval mag worden aangenomen, dat hier niet bedoeld is den chirurg te beschermen als "auteur" van de door hem verrichte operatie tegen de kinematographische reproductie van het tafereel, dat deze aanbiedt.
De kinematographische afbeeldingen kunnen ook als photographieën beschermd zijn, doch dit is een recht van geheel anderen aard, dat niet verward moet worden met dat op het door den kinematograaf vertoonde stuk, waarover hier gesproken wordt.
Dit laatste recht is van veel wijder strekking: niet alleen het maken van afdrukken der oorspronkelijke films zou een inbreuk erop zijn, maar ook b.v. het opnieuw laten vertoonen van hetzelfde stuk, hetzij door andere, hetzij door dezelfde personen, om daarvan weer eene nieuwe kinematographische afbeelding te maken.
Het zijn in het algemeen de uit een of meer tafereelen bestaande pantomimes, die speciaal voor kinematographische opneming in elkander worden gezet en onder bereik van het toestel worden afgespeeld.
Met betrekking tot het oorspronkelijke werk is dus het vervaardigen der kinematographische afbeeldingen eene reproductie, die naar gelang van omstandigheden ongeoorloofd kan zijn. Doch aan den anderen kant is er ook eene nieuwe schepping tot stand gekomen, nl. de bewerking, welke de roman moest ondergaan om in beeld te worden gebracht.
Woord Van De Dag