United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij reed niet gaarne naar Karenins landhuis. Het laatst had hij haar bij zijn nicht Betsy ontmoet. Nu echter besloot hij haar in het landhuis op te zoeken en overdacht, hoe hij dat zou aanleggen, daar, zooals hem bekend was, Karenin intusschen van het buitenland was teruggekeerd.
Maar zij had ook niet overdreven, toen zij zeide, dat zij in practische dingen niet zeer ervaren was. Bijna al haar verordeningen moesten veranderd worden, daar zij onuitvoerbaar waren, en zij werden veranderd door Karnej, Karenins kamerdienaar, die onbemerkt het geheele huis regeerde en met kalmte en omzichtigheid, terwijl hij zijn heer aankleedde, dezen alles mededeelde, wat hij noodig achtte.
Hij vermoedde niet, dat Lewin zich vleugels voelde wassen, want zij luisterde naar zijn woorden en dat alleen interesseerde hem; dat gaf hem heden zelfvertrouwen en hij gevoelde zich op een hoogte geheven, waarop hem schier het hoofd duizelde en daar ergens ver beneden hem waren deze goede, prachtige Karenins, Oblonsky's en de geheele overige wereld!
Anna, die onder deze werkzaamheid haar onrust had vergeten, pakte op een tafel haar reistaschje, toen Annuschka haar op een juist voorbij rijdende kales opmerkzaam maakte. Anna zag naar buiten en ontwaardde op de trap Karenins koerier. "Ga eens vragen, wat hij wil," zeide zij, ging in een leunstoel zitten en legde de handen in den schoot, rustig op alles voorbereid.
Jawschin haalde hem met zijn muts in de hand in en begeleidde hem naar huis. Een half uur daarna kwam Wronsky weer tot zich zelf. Maar de herinnering aan dezen wedren zou in zijn ziel blijven hechten als een der zwaarste en meest kwellende van zijn geheele leven. Uitwendig was Karenins verhouding tot zijn vrouw dezelfde gebleven.
"Over de Karenins," antwoordde de gezantsvrouw lachend; "de vorstin karakteriseerde Alexei Alexandrowitsch." "O, hoe jammer, dat wij dat niet gehoord hebben!" zeide de gastvrouw en wierp een blik naar de entreedeur. "Ha, zijt ge daar eindelijk!" richtte zij zich tot den binnentredenden Wronsky.
Bij het noemen van Anna's naam onderging Karenins gelaat eene geheele verandering; in plaats van het kalme zelfbewustzijn, dat het tot hiertoe had gekenmerkt, trad daarop onrust, bezorgdheid en de wensch deze gevoelens te verbergen te voorschijn. Hij zag zijn zwager vijandig aan en was vooraf besloten hem niet toe te geven.
Betsy had Karenins zaal nog niet verlaten, toen Stipan Arkadiewitsch Oblonsky, die juist van Elissew kwam, waar versche oesters waren, haar in de deur ontmoette. "Ah, vorstin, dat is wel een aangename ontmoeting!" zeide hij. "Ik kom van uw woning." "Een korte ontmoeting, want ik wil juist wegrijden," antwoordde Betsy en trok haar handschoenen aan.
En schertsend en levendig vertelde hij, hoe hij na een doorwaakten nacht, in een boerenpels gehuld, Karenins coupé was binnengestormd.
Bij al haar andere zorgen, interesseert zij zich nog bizonder voor de verzoening onzer Oblonsky's." Gravin Lydia Iwanowna was de huisvriendin der Karenins en het middelpunt van een dier Petersburger kringen, waarin Anna om haar mans wil het meest verkeerde. "Ik heb haar immers geschreven." "Ja, maar zij moet alles nauwkeurig weten. Als ge niet al te vermoeid zijt, bezoek haar dan.
Woord Van De Dag