United States or Bulgaria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een korporaal kan alléén goed doen, wanneer hij vertelt van meerderen, met wie hij uit hoofde van zijn rang in iets nader contact gekomen is dan zulks den soldaat vergund is. Hij mag vertellen, hoe duur de sigaren zijn, die de kaptein rookt of weggeeft, en ook hoeveel stukken vleesch de kok wederrechtelijk mee naar huis genomen heeft.

Al deserteert iedereen, ik blijf. Ik zal die Paoemotoe's eens wat laten zien. Ze kunnen me niet voor den gek houden. Het is een goeie ouwe schuit, en ik blijf bij d'r zoolang er nog een plank is om op te staan. Hoor je?" "En ik blijf bij je, kaptein", zei McCoy.

Overstelpt door het bewustzijn van zijn eigen heldenmoed en dien van zijn kameraden, schreeuwde hij met vlammende oogen: "Verdomd, as hij 't doet, wij ook!" De bemanning mompelde bijval en ging naar voren. "Eén oogenblik, kaptein", zei McCoy toen de ander zich omdraaide om orders aan den eersten stuurman te geven, "ik moet eerst aan land gaan."

Ik weet wel dat het niet op de kaart staat. Deze wateren zijn nooit grondig onderzocht." "Dus je weet niet waar we zijn?" "Niet beter dan jij", zei McCoy zacht. Om vier uur in den middag werden kokospalmen gesignaleerd die uit het water leken te groeien. Wat later zag men het lage land van een atol op de zee liggen. "Nu weet ik waar we zijn, kaptein." McCoy liet den kijker zakken.

McCoy at zijn laatste banaan op, dronk zijn kroes leeg, en keek langzaam om zich heen. Er was een teedere glimlach in zijn oogen toen hij zei: "Wel, kaptein, we kunnen even goed varen als verbranden. Je dek zal het niet eeuwig uithouden. Het is al veel warmer van morgen. Heb je misschien een paar schoenen die ik kan dragen. Het wordt onpleizierig voor mijn bloote voeten."

»Zij kunnen voor mijn part opd......, die zoo iets van Jack Thompson zeggen," gaf de Schot, die dit gehoord had, ten antwoord; »ik ben nog nooit van m'n leven overgeloopen, en dat zal me ook niet gauw gebeuren. Ik heb u en uwe stuurlieden maar één stuk raad te geven, kaptein.

Je bent nu weer een heel eind te loevert, en ik zou maar een paar streken afhouden." "Maar hoeveel ben ik in deze strooming afgedreven?" schreeuwde de kapitein woedend. "Hoe kan ik weten hoeveel ik af moet houden?" "Ik weet het niet, kaptein," zei McCoy met groote zachtheid.

"Ik ben geen zeevaarder, kaptein", zei McCoy, mild en zacht, zooals alleen hij het zijn kon. "Vroeger dacht ik dat ik er een was", was het nijdige antwoord, "vóór ik hier in de Paoemoetoe's kwam." Om twaalf uur hoorde men den kreet "Brekers vooruit!" van den uitkijk. Men hield de Pyreneeën af, en zeil na zeil werd losgemaakt en aangehaald.

"Hoe lang hebt u al brand aan boord, kaptein?" vroeg hij, en zijn stem was zoo zacht en sereen, dat het leek alsof er een duif kirde. Eerst voelde de kapitein die rust en die tevredenheid zachtjes in zich dringen, maar dan sloeg hem weer het bewustzijn van alles wat hij doorstaan had en nog doorstond, en hij was kwaad.

Na drie jaar wachten of de zaken beter zouden gaan, nam ik een voordeelig aanbod aan van Kaptein William Prichard, schipper van de Antilope, die een reis ging maken naar de Zuidzee. Wij gingen onder zeil, uit Bristol, den 4den Mei 1609, en in 't eerst was onze reis voorspoedig.