United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik vermoed dat wij het daarover wel eens zullen zijn dat de dommen in een gewoon overweldigende meerderheid over de heele wijde wereld voorhanden zijn. Maar dat de dommen heerschen over de verstandigen, dat kan voor den duivel, in der eeuwigheid niet zijn zooals 't moet. DR. STOCKMANN. Jawel; overschreeuwen kunnen jullie me wel; maar tegenspreken niet.

"Zingt nu nog eens een paar duetten, ik hoor jullie zoo graag samen." De meisjes waren onvermoeid en zongen met lust en volharding door, totdat de schemering inviel en Cécile beweerde dat zij nu "heusch onmogelijk een noot meer kon lezen." "Het spijt me toch wel, dat ik Elsje in 't geheel geen muziek heb laten leeren," zei mevrouw d'Ablong tot grootmama.

"Hoeveel heb je noodig, om alles af te doen en je crediet te herstellen?" vroeg Meta, haar beurs uit den zak halend. "Een kwartje zou genoeg zijn, dan bleef er nog wel wat over om jullie te trakteeren, of houden jullie niet veel van dadels?" "Niet erg, je mag mijn deel houden. Hier is het geld maak er zooveel van als je kunt, want ik kan 't je niet dikwijls geven, dat weet je."

Bevel ze onmiddellijk over te plaatsen naar het hart van Rusland. Sedert den val van Jerusalem is niemand ooit zoo wanhopig geweest. Geen uitstel. De Kozakken komen. Daar liggen hun eigendommen op straat... "Allo, vooruit! pakt je uit de voeten... jullie moet weg, zoo is 't bevel... Geen dag, geen uur uitstel..." Grijsaards, vrouwen, jonge kinderen vertrekken, slepen zich voort.

Franciscus zat een oogenblik ontsteld, dat hij zich zóó had laten gaan. »Jullie hebt gelijk," sprak hij eindelijk meer bedaard en met gedempte stem. »Maar een mensch heeft wel eens behoefte om zich te uiten. Het zat me tot hier!" wees hij met het bekende gebaar. »Ook voor jou, mijn jongen, is er geen aangenaam nieuws," ging hij weemoedig voort, meer bepaald tot Willem sprekend.

En hij voegde er toen lachend aan toe: "Zij komen hier om goud te zoeken, gaan jullie ook naar hun land om een ander soort goud te zoeken, waarvan wij hier niet genoeg hebben. Maar vergeet daarom niet, dat niet alles goud is wat er blinkt." Die man was daar gestorven.

Hij houdt van haar, hij kan niet buiten haar leven, hij is verslaafd aan dat mensch, zooals jullie soms verslaven aan zulke wezens en hij ziet haar nu wel niet meer, uit eerbied voor mij, maar toch denkt hij en spreekt hij over haar met je ... en daarom is hij stil en somber als hij hier is ... Is het zoo? Ach, God, ik weet het niet! steunde hij met een zacht ongeduld. Wat weet ik?

Trouwen is goed en wel en naar de wereldsche instelling van menschen moet dat op het raadhuis en door den burgemeester; daar gaat niets van af;.... maar dán zie je!" "U bedoelt de inzegening in de kerk?" "Ja.... dát laten jullie dan niet doen, zie je!" "Maar, moeder!" riep Jannetje verwijtend. "Ja, ik weet wel wat je zeggen wil; maar eigenlijk toch niet, zie je.

Fier is de duc niet, dat weet je, maar hij lijdt veel aan distractie. Is er van avond iets te doen, dat jullie zoo broederlijk en collegiaal samen loopen? Of kom je een oogenblik mij gezelschap houden en zitten aan mijn zijden? Zij zetten zich links en rechts, Bébert le Boucher en André le Pêcheur en ik verzeker u, dat er niemand meer bij kan op het bankje.

Hij stak de straat over om te luisteren, al wist hij bijna zeker wat hij te hooren zou krijgen. De conducteur stond in de deur op den brievenzak te wachten. Een man, als boschwachter gekleed, kwam op dit oogenblik voor den dag en de conducteur gaf hem een mand, die klaar lag op straat. »Dat is voor julliezei de postiljon. »Nou, maak een beetje voort daar binnen!