United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Dan hoeven wij niet verder te praten." "Waarom doe je dat harde... mij te plaatsen tusschen jou... en haar?" "Omdat ik eerbaar ben... en niet wil worden nagewezen om mijn schoondochter!" "Geef je toestemming... het is zoo vreemd om te breken met jullie... Over zes maanden... 'n jaar... spreekt niemand er over." "Nee, nee, nooit!" "Denk d'r wel over, moeder... we gaan voor goed van elkaar."

Plotseling zeide zij, schijnbaar onverschillig, terwijl zij zich diep in den koffer neerboog, om haar blozen te verbergen: "Heb je voor ons alle drie kamers in het hotel besteld?" "Neen," antwoordde hij kortaf, "ik heb alleen een kamer voor Helle en jou besteld." "Waar logeer jij dan?" Plotseling keerde zij zich geheel naar hem toe.

"Kom mee naar de herberg, jou heks!" riep ze tegen het meisje: "dan kunnen we hooren, wat jij van hem weet." Een uur later zat de bedelaar op een stoel bij de deur in de "mooie kamer" van de herberg, en voor hem stond de krachtige vrouw, die hem uit den sneeuwhoop gered had.

Karel trapte uit alle macht, en Jan draafde achter hem aan, als een hazewindhond achter zijn meester. Na een half uurtje durfde Jan het zadel even los te laten, en Karel reed werkelijk al eenige meters zonder te vallen. Toen zei hij: "Nu is het jouw beurt Jan. Jij hebt het mij geleerd, nu zal ik het jou leeren." "O, ik wed, dat ik het al dadelijk kan," pochte Jan.

Het regende een weinig doch desniettemin of liever juist daarom zat Berkheij op zijn stoep met een kopje naast hem, waarin hij het regenwater opving en er een harde korst roggebrood indoopte, 't welk hij met smaak ophapte. "O jou lekkerbek! o jou smulpaap!" zeide 't Leeuwtje, schertsende: "dat had ik niet van je verwacht, dat je zulke weelde zoeken zoudt.

Maar ik denk niet, dat ons nachtkwartier geschikt is voor jou of voor hem, want wij zijn van plan op het losgeraakte ijs daar vóór je te gaan slapen." Ze dacht wel, dat de ganzerik een bedenkelijk gezicht zou zetten, als hij dat hoorde, maar hij hield zich goed, en trok zich er niets van aan. "Jelui zijn heel verstandig, dat je zoo'n veilige slaapplaats weet te kiezen," zei hij.

Laat het aapje van zooeven je in de gedachten komen, als je weer eens lust mocht krijgen je meerderheid ten koste van anderen te toonen en denk er dan aan, kind, dat men jou zal verfoeien zooals jij dit boosaardige diertje nu hebt verfoeid, hoewel je er eerst om lachen moest." 't Kind was uit 't veld geslagen, maar nog niet overtuigd.

De wegen zijn niet veilig, dominus, voor jou, om alleen, op een muilezel, naar Rome te rijden. En wij zouden je wel kunnen beschermen, maar wij blijven hier, niet waar, Jager? Wij blijven hier, zei de Jager. Zij slenterden naar de villa terug, die stil, wit, wijd in de nacht zich strekte aan zee.

Hij dacht aan het strenge, zware leven, dat zij hadden geleid, vóór de Tater in huis was gekomen, en hij vroeg zich af, of hij zelf dat opnieuw zou willen beginnen. Plotseling hield Jan met spelen op. "Zeg me nu één ding, Sigurd," zei hij met ongewoon vriendelijke stem. "Wil je, dat ik wegga, en jou en wat je bezit, met rust laat?"

Plunderende zijn zij tot den Dam toe verder getrokken, en dat zij onbarmhartig hebben huisgehouden ... maar daarover behoef ik tegen jou niet te spreken. Die beulen! Aan de galg moeten zij, tot den laatsten man toe! Maar zeg mij nu, Marten, wat is je plan? Waarheen denk je je te begeven?" »Ik weet het niet, Jan Slob, ik weet het niet.