United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


O, ga liever niet ... Ik beloof het je, ik zal heel kalm, héel kalm zijn ... Met zijne liefste innigheid omhelsde hij haar, vast, vast. Je bent dus weêr van mij? vroeg hij. Zij sloeg heur armen om zijn hals en kuste zijn mond, zijne oogen, geheel zijn gelaat. Ja, antwoordde ze. Ik ben weêr van jou ... Doe met me, wat je wilt ... Tot straks! sprak hij. Toen ging hij.

"Hoor maar eens, of ik het helpen kan," zeide Geertrui; "de page begon met mij te vragen of ik hier lang in huis had gewoond: en toen sprak hij mij over Mijnheer en Mevrouw zaliger...." "En toen was jij op je praatstoel! Ja, hij is ook fijn, die page. Hij zal wel niet met de deur bij jou in huis zijn gevallen; want men vangt geen hazen met trommels, dat is klaar."

Maar je moet zelf nog eens voor me komen pozeeren. Ik kan niets doen zonder jou. Ik kan nooit meer voor jou pozeeren, Basil. Dat is onmogelijk! riep hij uit, opschrikkend. De schilder staarde hem aan. Maar jongenlief, wat een nonsens! Vindt je dat portret, dat ik van je maakte niet goed? Waar is het? Waarom heb je dat scherm er voor getrokken? Laat mij het zien. Het is het beste wat ik ooit deed.

Onder dit gesprek raakte de onderbetaalmeester zoo'n beetje buiten westen en dacht dat hij sterven zou. "Och hemeltje, wat was ik een dwaas! Nooit ben ik een heer geweest enkel een bluffer: ik zal sterven; nooit zal ik meer zakkenrollen nooit nooit!" "Jou vervloekte kerel!" riep Gascoigne uit. "Dus ben je toch werkelijk een zakkenroller geweest?"

Komt er van je hijlik wat? 'k Wou dat ik haar jaren had, Maat! ik bleef al even pover, Maar jou diefzak vloeit wis over Van dukaten, flinke Louw! Wel, hoe heb ik het met jou? Louw. Wijf, wijf! weêrgaasch wijf! Te olijk hadt je mij bij 't lijf: Toen ik, in de boot gesprongen, Beertjen met zijn beide jongen Uit de schotsen duiken zag, Riep ik: "Komt maar voor den dag!"

"Wat ben ik gelukkig, dat ik jou heb en dat jij je moeder nooit zult behoeven te missen!" zeide zij met tranen in haar stem. Hij keek haar droevig aan. "Je bent daarginds geweest," zeide hij dadelijk. Zij knikte. "Waarom nam je mij niet mee? Ik zou je graag het ergste bespaard hebben," zeide hij. Met een eigenaardigen glans in haar oogen, keek zij op en zeide: "Je hebt me al genoeg bespaard.

Suze zweeg eene poos, en zei op sneller en luider toon: »Daar was nog meer uit je brieven te lezen tusschen de regels, Arnold! Ik had recht er boos over te zijn, maar ik wilde niet het kwam van jou! Ik las, dat de heer Van Reelant in Den Haag niet gaarne zou willen weten, wat zooal gebeurde, toen hij nog griffier van het kantongerecht te Osterwolde was.

Wat denkt gy, dat ik toen zei? je zult, by dit en dat, jou Gebed uit Mell lezen, om dat ik het doe? Mis mantje! ik zei, dat's waar meisje, je heb groot gelyk; en anders zou zy denken, dat ik haar vyand en niet haar welmenentste vriend was. Hoor, Jan Edeling, gy hebt nu veel meer verstand dan ik, doch daar heb je mis in. 't Is op myn woord, je hebt mis.

Hij lachte om haar naïeviteit en dronk er eens op, dat zij met de jaren meer ervaren worden zou, doch toen hij zag, hoe ernstig zij 't opnam, veranderde hij plotseling van toon en zeide met zijn zachtste, innemendste stem, waardoor hij haar altijd weer won: "Jij zult me leeren eerlijk zijn. Als ik jou maar eerst heb zal het beste in mij tot ontwikkeling komen."