United States or Guam ? Vote for the TOP Country of the Week !


Orleman stond als razend in de rondte te draaien, zoodat je niets anders zien kon dan een enkele roode vlek, omdat hij een rood pakje aan had. Orleman hield nu ook op met draaien en daar de ruimte waar hij stond te klein was om te vallen, bleef hij op zijn beentjes staan, hoewel hij niets meer zien kon. "Kijk jij dan," gilde hij uit "Goud echt goud."

't Paard liep regelrecht naar de plaats, waar de wilde ganzen stonden te slapen; en de jongen werd bang, dat hij op hen zou trappen. "Waar moet je heen? Kijk toch uit!" riep hij. "Zoo, ben jij daar," zei het paard, en kwam op den jongen af. "Ik heb bijna een uur geloopen om je te vinden." "Heb je over mij hooren spreken?" vroeg de jongen verbaasd. "Ik heb mijn ooren wel, al ben ik oud.

Maar nu moet je mij eens alles vertellen.... MEVR. LINDE. Neen ... neen ... vertel jij liever. NORA. Neen ... jij moet beginnen. Vandaag wil ik eens niet egoïst zijn. Vandaag wil ik alleen aan jouw omstandigheden denken. Maar één ding moet ik je toch vertellen. Weet je al van het groote geluk dat ons dezer dagen te beurt is gevallen? MEVR. LINDE. Neen. Wat is dat dan?

't Is een meesterlijke zet geweest, en het zou mij niet verwonderen, als jij daar de hand in hadt gehad. Nu, heb ik het mis?" "Neen, Heer. De Edelvrouw had die eervolle taak aan mij opgedragen en het geluk is mij dienstig geweest." "Je verdient den ridderslag, Fulco!" riep Heer Otto opgetogen uit. "Wacht even. Ik zal eerst mijne gemalinne met het nieuws op de hoogte brengen.

Och lieve August, wat verlang ik naar je komst; stel het niet uit want je ziet aan mijn schrift hoe ik beef van zwakte, en ik geloof zeker dat jij me beter zult maken.

Tante is door den schrik zoo ziek geworden, dat zij het waarschijnlijk niet te boven zal komen. "'Nu broeder, jij bent er ingevlogen.... Jij moet nog met praatjes van eerlijkheid en gerechtigheid aankomen; bijna draag je zelf ketenen. "En de landeigenaren! Die juichen van verrukking. Wees zoo goed, als gij met Perowski, Alex.

Zij eindigde den zin niet, maar Elsje begreep wel dat ze bedoelde: "en dat ben jij niet." Ze kreeg een kleur van ergernis, maar ze hield zich in en bleef zwijgen totdat het rijtuig weer voor het huis van mevrouw d'Ablong stil stond.

De menschen noemen mij "den das", heb ik hooren zeggen. En een das, dat is immers zoo'n soort van varken; maar daarin zullen zij nooit van hun leven gelijk krijgen. Ik wil leven en sterven als een zindelijk mensch. DR. STOCKMANN. En hoe wil u dat dan aanleggen? M. KIIL. Jij moet me schoon wasschen, Stockmann. DR. STOCKMANN. Ik! M. KIIL. Weet je van welk geld ik deze aandeelen gekocht heb?

"Maak het zoo gezellig, dat hij niet begeert weg te gaan. Geloof me, kind, hij smacht naar zijn eigen thuis, maar thuis is geen thuis zonder jou, en jij bent altijd in de kinderkamer." "Moet ik daar dan niet zijn?" "Niet altijd; te veel thuiszitten maakt je zenuwachtig, en daardoor ongeschikt voor alles.

Dat gaat niemand iets aan. Waarom wil je dat weten? Jij hebt nu toch je zin. Je bent bij de Sibaoe's en nu kun je trachten, je amuletten te verkoopen." »Ik heb er reeds twee verkocht, heer," zei de slimme Maleier en Kees hoorde hem zachtjes lachen. »Jij bent een bijdehante rakker, Amat," lachte Kees nu ook.