United States or Bosnia and Herzegovina ? Vote for the TOP Country of the Week !
Neem mij niet kwalijk, Effendi, zeide onze bekoorlijke bondgenoote. Ik breng u een tijding. Janik heeft mij uw voornemen verteld: gij wildet die mannen daar boven in het water zetten. Is u dat gelukt? Ja, en zij zijn nog boven. En ik houd het er voor, dat ze weg zijn. Neen maar! Hoe zouden zij er hebben kunnen afkomen?
Habulam schijnt zich over ons vroolijk te maken; ik zal er voor zorgen, dat hij wat ernstiger wordt. Halef, Janik en Anka verwijderden zich. De eerste kwam terug, toen ik met mijn schrijverij gereed was. Hij had een verzameling grootere en kleinere stukken, voor een scheikundige onderzoeking meer dan voldoende. Effendi, wat wilt gij met die dingen doen? vroeg Habulam, nu niet meer lachende.
Hij had telkens louter gouden turksche ponden uitgeteld, alzoo hadden Janik en Anka, ieder duizend piasters f
Ook had Habulam aan Janik gelast, om zooveel mogelijk bij ons te blijven en hem alles over te brengen wat wij onder elkaar mochten praten. Als hij er naar vraagt, zeide ik, zeg hem dan dat gij ons niet verstaat, want dat wij in een vreemde taal spreken, die gij niet kent. Dat zal wel het best zijn. Nu moet ik echter weg, want het eten zal klaar zijn.
Hij bleef voor onzen knecht staan, legde zijn hand op diens schouder en zei: Janik, gij voortreffelijkste aller trouwe knechten! Voor u klopt mijn hart, maar het zou tot een fontein worden van onuitsprekelijken dank, indien gij hadt, wat ik noodig heb. Welnu wat is dat? vroeg de aangesprokene. Ik heb nu een ding noodig, dat hier wel niet zal zijn. Mensch! Man! Vriend! Broeder!
Het onweer brak los en wij haastten ons, om den toren te bereiken, waar Janik op ons wachtte. Tengevolge van het onweer en ook door de invallende schemering, was het tamelijk duister geworden. Halef wilde de lamp opsteken, maar dat liet ik niet toe. De deur werd aangezet, maar niet heelemaal dicht gedaan, zoodat ik, vanwaar ik zat, door een kier in den tuin kon zien en de schelf in het oog houden.
Janik mag zoo gaan staan, dat hij niet te zien is. Janik ging achter de deur staan, en toen vertelde ik, wat ik gezien en gehoord had. Daarbij zorgde ik, dat men aan mijn houding en gebaren niet kon zien, over wat belangrijk onderwerp het gesprek liep. Als Habulam en Humun ons nu bespiedden, moesten zij denken dat wij over de meest onverschillige dingen spraken.
Maar ik twijfel niet of zij zullen wel slapen; als het rondom donker is, blijft men niet lang wakker. Maar gij hebt ze toch een lamp meegegeven? Ja, maar met zoo weinig olie, dat ze lang voor middernacht uit moet zijn. De oude schurk vermoedde niet, dat Janik ons voldoende van olie had voorzien. Kraken de treden niet? vroeg Barud el Amasat.
Alle andere wapens had ik achtergelaten in den toren, want hun verlies zou onherstelbaar zijn. De kringvormige grondvlakte, van de ruimte vóór mij, zal ongeveer tien meter omtrek gehad hebben. De koornmuren waren ongeveer 2,80 dik; de ledige ruimte had dus een middellijn van stijf vier meter en kon zeer goed een twaalftal personen bergen. Janik had de ruimte kleiner geschat.
En terwijl zij op haar teenen ging staan, fluisterde zij mij nog zachter toe: Neem u in acht! Gij moogt gerust hardop spreken, Anka. Deze drie mannen mogen alles hooren; het zijn mijn vrienden. Voor wien moet ik mij in acht nemen? Voor Murad Habulam, Heeren! Aha, gij zijt bij hem in dienst? Ja, en Janik ook. Hebt gij reden om mij te waarschuwen? Men staat u naar het leven. Dat weet ik reeds.
Woord Van De Dag