United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Aangenomen dat het projectiel tegen een of ander lichaam in de hemelruimte stuitte." »Welk?" »Den grooten vuurbol dien wij ontmoet hebben." Nicholl meende, dat in dit geval het projectiel in duizend stukken zou gesprongen zijn. »Wij zouden levend verbrand zijn," voegde Barbicane er ernstig bij. »Verbrand," sprak Michel Ardan, »'t is jammer; dat zou mooi zijn geweest om te zien."
Jammer, dat er nog niet een stuk of dertig meer van die fleschjes waren! Dan had ieder het zijne gehad. Zou die kerel hen niet bedot hebben? Zou men nog niet eens het zoeklicht laten spelen? Voor de grap laten zij het nog eens spelen. Onmiddellijk houdt de man zijn paarden aan den overkant weer in en het angstig gezicht komt spookachtig-wit van onder de kap te voorschijn.
De Portuenses zijn zoo trotsch op hun Beurs, dat het jammer zou wezen, er niet over te spreken. Het is een modern gebouw, massief en zwaar, in dien "bankiersstijl" opgetrokken, waar onze tijd zijn eer in stelt.
Zij, die tot op den weg gegaan waren, om naar hem uit te kijken, stapten haastig naar hem toe, waarna allen de loopplank der boot overschreden en zich inscheepten. »Een oogenblik later,"... sprak een uit de groep. »Nu, wat zou een oogenblik later?" vroeg de nieuw aangekomene. »Dan waart ge niet meegegaan." »Dat zou jammer geweest zijn," was het bedaarde antwoord.
In deze inleiding willen wij nog even wijzen op den gunstigen invloed, dien een kamer-aquarium op de gezondheid der bewoners en der planten uitoefent. Het is, jammer genoeg, een algemeen aangenomen en toch geheel verkeerde meening, dat de dampen van het aquarium schadelijk zouden zijn.
Pallieter dronk zijn dorst af aan een handgroot watervalleken, 't begin van een beek. De boschreuk hing om hem, zijn frak en zijn handen zagen groen van mos, zijn lach dreef nog ievers in de verte, en de boschstilte suisde nog in 't diepste van zijn hert! Hij had het bosch gevoeld! Hoe jammer dat hij zijn jachthoren niet had meegenomen, om al de diepste diepten voor zijn gehoor te laten opengaan!
»Het lijkt hier wel een familie-partijtje," riep hij, »ik denk dat ik dat varken wel zal wasschen, Holmes, en dat wij elkaar waarlijk geluk mogen wenschen. Het is jammer dat wij den andere niet levend in handen konden krijgen; maar wij hadden geen keus. Je moet toestemmen, Holmes, dat je den knoop wel wat te spoedig doorhakte."
God liet 't gebeuren, dat hij hem duidelijk voor zich zag, daar in die tram, in z'n enkele hemd en sokken, een jaegerhemd, ja natuurlijk jaeger, grijs, niet mooi wit, hij was zeker in de veertig en met wat malle, uitstekende haartjes op z'n bloote beenen, en z'n hooge dop op. Jammer dat i niet brilde.
Zij kwam met vlugge schreden naar hem toe, nam zijn hand tusschen haar twee handjes, drukte die hartelijk, en zei: "Gij zijt een goede en moedige jongen. Het is jammer dat wij niet dicht bij elkaar wonen: ik zou u liefhebben." Hij keek haar ernstig in haar blozend gezichtje, en antwoordde: "Mijn leven zou u toebehooren. De Groote Geest deze woorden hooren; hij weten, dat ze waar zijn."
»Houd maar op, Bobbertje,» riep Karel zijn vriend toe. »Zoo is er toch geen aardigheid aan; hij verroert geen vin. Wat zullen we eens gaan doen?» Bob hield met boksen op. »Een mooi spelletje?» vroeg hij. »'t Is jammer, dat het zoo regent, anders konden we in den tuin om het hardst gaan loopen op onze stelten. Maar nu weet ik niets. Wat wil jij graag doen, neef Pieter?»
Woord Van De Dag