United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Zoo, oude jongen!" riep de een; "zal je ons vandaag hier wat te doen geven?" "Ik heb alleen af te wachten wat door u gedaan zal worden," antwoordde Beukman bedaard. "Kom!" riep de ander; "houd je maar niet zoo van de dommen! Biecht eens gauw op! Komen de Scholtianen vanmorgen hier?" "Hier komt niemand," hernam Beukman. "Dat is jammer! Zoo'n dag aldoor in huis is lang genoeg!

De commandant maakte eene buiging. »Vergun mij te vragen naar de gezondheid van mijnen broeder en wettigen souverein, den goeden, ouden Koning George." »Hij is niet zoo wel," zeide de commandant, »als ik en al zijne onderdanen wel zouden wenschen." »Dat is erg jammer," vervolgde Neptunus. »En hoe vaart de Prins van Wales?"

Ja neen, ja toch, daar gaat hij den hoek om. Nu is hij weg. Dat is jammer. Steentjes tellen! Hoe komt de meester daar toch aan? 't Is toch eigenlijk eene gekke uitdrukking. Meester zeide niet, dat ik in het portaal moest gaan staan; hij gebood alleen maar: ga steentjes tellen. Als ik dat dus deed en hem straks ging zeggen, hoeveel er waren, zou ik precies gedaan hebben, wat meester bevolen had.

't Was eigenlijk heel jammer, zei Fietje nog, dat hij dien brief in 't vuur en niet in den kolenbak gooide; want uit den kolenbak had men nog de gescheurde stukken kunnen opgraven en ze weer aan elkaar plakken om te zien wat hem zoo boos had gemaakt.

"Jammer, jammer," sprak zij zuchtende: "dat zulk volkje zoo commun is. Hoe is het mogelijk dat het zich somwijlen nog zoo in de hoogte kan voordoen; daar heb je zijn dochter, mademoiselle Léonore Prevost, die de premières speelt; op het tooneel, al fashion wat er aan is.

Jij bent maar een musch, maar een klein dier, begrijp je dat! Moeilijke oogenblikken. »M'n hand is te dik; ze kan er niet inriep Klaas naar beneden. »Och, wat jammerzei Nel. »Zal ik eens probeerenvroeg Jo. »Misschien zijn mijn handen wel kleiner dan die van jouKlaas klauterde naar beneden en toen vergeleken de jongens hun handen. »Zie je wel, de mijne zijn kleiner!

Dien netjes voor den soldaat neergelegd en toen rechtsomkeert weg was de hond. De soldaat was stom van verbazing. Prachtig ging dat! En hoe vlug! Hij had den hond niet eens goed gezien. Die grap moest hij nog eens hebben. Weer eene lucifer afgestreken. Rrrt! , daar had hij er twee te gelijk. Dat was nog jammer.

's Avonds begon een der buurtjes, na den gebruikelijken groet, en een praatje over een sterfgeval in den omtrek: Jammer! zoo'n jong madeliefje nog, èrg treurig, vooral voor de familie! over 't vreemde groene ding, dat erg gegroeid was dien dag, en heel bovenaan een rood puntje vertoonde. Nu heb ik van mijn leven al heel wat gezien, lispte de een; maar zóó iets nog nooit!

Hoe jammer, hoe vreeselijk jammer dat het niet kan, maar het k

"Goeie hemel! hij is dronken," denkt Barbara, als zij hem vol verbazing nakijkt. Hoofdschuddend gaat zij weer naar binnen bij het vuur zitten en pruttelt in stilte: "Daar heb 't 't nu al weer; dat zal wel een aardje naar zijn vaartje zijn. Jammer van den jongen, jammer!"