United States or Trinidad and Tobago ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat uur is hem welkom, het uur van negen tot tienen. Jaapje heeft een goede moeder, en die moeder heeft hem voor zijn ontbijt een koekebak gegeven, een heele-cents koekebak; dien kan hij nu opeten, en hij smaakt zoo lekker.

Met open mond, hijgend en terwijl de tranen hem langs de wangen biggelden, riep Jaapje nijdig uit. "Houd op! Ik zal 't aan Saar zeggen!" Flap! ging 't opnieuw en Jaapje gilde 't weer uit. "Hoe heet die letter?" "Ik zeg 't niet," griende Jaapje; "ik zeg 't niet ik doe 't niet." Flap flap flap! en daarop volgde een poos stilte. "Ik heb je zooeven gezegd, dat 't de letter B is.

Saar sprong overeind, greep Jaapje op en droeg den luid schreeuwenden, om zich heen schoppenden bengel de kamer uit; voor welken bewezen dienst zij verscheidene beten kreeg. De huisknecht, die den dokter aangediend had, raapte den theepot op, als zijnde dat voorwerp het eenige waarmee hij krachtens zijn betrekking te maken had.

Terzelfder tijd dat bij Jaapje het duiveltje der koppigheid uitgedreven werd, zaten zij zich te troosten met het denkbeeld, dat er in elk geval op de school van meneer Bonnycastle niet van de gard gebruik werd gemaakt, en zij verloren geheel uit het oog, dat evengoed als men een hond nog wel op een andere wijze van kant kan maken dan door hem te verdrinken, er ook verschillende manieren bestaan om jongens te kastijden.

Doch gij zult het begrijpen, daar zijn de kinderen van Zwarte en nog anderen, die hebben zulke goede moeders niet als hij; ze zien hem aan met begeerige blikken, en Heintje Pink heeft gister gedreigd: dat Jaapje de helft er van mee heeft te geven, of dat hij hem anders........ Maar Heintje ziet een anderen kant uit, en het arme Jaapje grijnst van genot nu hij het ziekelijk mengsel binnen heeft: Te tellen, dát heeft hij geleerd, te deelen nog niet.

"Ik ga naar zee, moeder," zei Jack. "Naar zee. Jaapje, naar zee, zeg je? o neen, neen, Jaapjelief, niet naar zee!" riep mevrouw Rustig met afgrijzen uit. "Jawel, moe, pa heeft 't goed gevonden en me gezegd, dat hij ook uwe toestemming zal weten te krijgen." "Mijne toestemming! Och, mijn lieve, lieve jongen!" en mevrouw Rustig weende bitter. Vijfde hoofdstuk.

Den volgenden dag hamerde dokter Middleton nog eens op hetzelfde aanbeeld en in weerwil van Sara's weeklachten en de tranen van mevrouw, die geen enkel woord in het midden durfde brengen, in weerwil van den heftigen tegenstand van Jaapje zelf, die een soort van voorgevoel scheen te hebben van wat hem boven het hoofd hing, werd onze held in dokter Middleton's koetsje gestopt.

Dat is de letter B. Zeg me nu eens, welke letter is 't?" Jack besloot nu koppig te wezen, en gaf geen antwoord. "Je weet 't dus niet? Welnu, dan zullen we eens zien, wat een van deze kleine vrienden er van weet te maken," zei meneer Bonnycastle en kreeg een stok. "Let wel, Jaapje, dat is de letter B. Nu, hoe heet die letter? Antwoord me onmiddellijk." "Ik wil niet leeren lezen en schrijven."

Kijk eens hier," vervolgde meneer Bonnycastle terwijl hij een boek met groote letters opensloeg en aan het begin van een hoofdstuk op een letter wees van wel een halven duim groot. "Zie je die letter?" "Ja," antwoordde Jaapje, wendde zijn oogen af en wriemelde met zijn vingers. "Nu, dat is de letter B. Zie je 't? Kijk er nu goed naar, opdat je 't straks ook weet.

Saar, houd hem tegen, hij zal den theepot nog omgooien!" riep mevrouw Rustig. Saar pakte Jaapje beet om hem terug te trekken, maar, op die tusschenkomst niet gesteld, draaide de bengel zich om, zoodat hij met zijn rug op tafel kwam te liggen, en schopte Saar in het gezicht, juist toen ze een tweede greep naar hem wilde doen.