United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !
"'k Heb maar één maag, juffrouw Kamp," antwoordt Van Bavik. "A ja, ja wel," herneemt de hospita: "maar van wegens de betaling, weet u. Eten of niet eten.... weet u...."
En toch konden master James Burbank, zijne vrienden en het geheele talrijke publiek, dat de zitting van den krijgsraad bijwoonde, waarnemen, dat de beschuldigde volstrekt niet uit het veld geslagen was, ja dat hij zijne geheele onbeschaamdheid behouden had. »Wat hebt gij tegen deze getuigenis in te brengen, Texar?" vroeg de voorzitter van de militaire rechtbank.
"Uit wat?" vroeg ze, niet begrijpend. "Je krijgt 'r idee in," zei hij, z'n hoogdravendheid terugnemend. "Mag 'k nie mee opblijve?" "Nee, vrouwtje van me." "En mod-'k dan in jóúw bed?" vroeg ze lacherig, de trap afgaand. "As 'n prinses, ja en morgenochtend zal 'k 't plekkie zoenen waar je hoofd heit gelegen."
Aldus verschijnen al de duivelen, rood in de helle, bleek op de wereld, want zij hebben geen levensvuur, dat aan het gezicht zijn natuurlijken blos geeft, en zij zijn assche van binnen. Om hem rood te krijgen en hem te doen branden, moet men hem terug op het vuur zetten. Toen sprak Katelijne: Ja, duivel is hij, doch een goede, zoete duivel!
Nu weet zij het weer; ja, alles ineens: Door háár, door háár alleen, is die brave goede man al dieper en dieper gezonken.
Als mijn betrekking een eerebaantje was, en geen broodwinning, ja dan nam ik mijn ontslag!" De binnenplaats der kerk was vol menschen. Mannen en vrouwen, kinderen en oude lieden, allen in hun Zondagsche kleedij en grillig door elkaar bewegend, gingen in en uit door de smalle deuren. 't Rook er naar buskruit, naar bloemen, naar wierook en naar reukwater.
Bij hen toch moet ge niet enkel van wrake aflaten, zoolang ge u zoudt kunnen vergissen; maar altoos, in volstrekten zin; ja, moet ge de wrake in haar tegendeel omkeeren, en uw vijand liefhebben.
Daar zit 'em de angel dokter: en dan uw mooie huis! ja, wat hij u benadeelen kan, dat zal hij niet laten; en och beste beste dokter, dat ik nu dien plattelandsscharrelaar zulk een venijnig wapen in de hand moest geven! Och dokter," barst Thom nu werkelijk in tranen los: "Och vergeef me, al ben ik misschien geen wegschoppen waard."
»Spelen, dat mag Pieter niet; zijne Mama wil het niet hebben. Maar hij mag wel wandelen.» »Nu, laten we dan gaan wandelen,» zei ik. »Ja, dat is goed,» merkte Karel op, »maar zeg, Pieter, dan moet je je rotting thuislaten, hoor. Anders ga ik niet meê!»
God weze mij genadig, zuchtte Spelle; ja, ik herken u; gij zijt het spook van Michielken, den pasteibakker, die onschuldig stierf in zijn bed, ten gevolge van de pijnen der foltering; en de twee bloedige voeten zijn die, aan ieder derwelke ik een gewicht van vijftig pond deed hangen. Ha!
Woord Van De Dag