United States or New Zealand ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Terwijl hij zijn bokscostuum aantrekt, kan ik u heel veel over hem vertellen versch nieuws ook. We zullen Walsh binnen roepen, Pat, en een paar ronden maken." "Daar gebeurt niets van," snauwde Pat ruw, juist op de wijze als een Ongelikte Beer doen zou. Vooruit maar met het interview." Het interview begon slecht.

Zij wees op het bericht, waarin zijn match niet Tom Cannam werd aangekondigd. "Dat is Stubener's werk," verklaarde hij. "'t Is al maanden geleden besloten. Maar dat kan mij niet schelen. Ik ga naar de bergen. Ik ben er uitgegaan." Zij keek naar het onafgemaakte interview op den lessenaar en zuchtte. "Mannen zijn toch heerschers," zeide zij. "Meesters van het bestaan. Zij doen wat zij willen.

Achteraf meende zij, dat allerlei zaken niet tot haar recht waren gekomen en gaf mij in overweging het interview niet te doen verschijnen. Op mijn verzoek heeft mevrouw Simons-Mees mij echter gemachtigd, enkele uitlatingen uit het gesprek met haar en haar echtgenoot, die mij met het oog op mijn geheel belangwekkend voorkwamen, in mijn eigen woorden weer te geven.

Louis Couperus, de meest on-Hollandsche Hollander die ooit bestaan heeft, naar men weet, had mij toegezegd, over mijn vragen van Florence, later van München uit, met mij te correspondeeren. Een "interview" per post, in de achttiende eeuw alledaagsch, in onzen tijd iets pikants. Ik legde hem, op zijn verzoek, mijn vragen voor.

"Misschien is het een groote gunst." Haar gezicht sprak haar bereidwilligheid uit, alsof de gunst reeds was toegestaan en hij ging voort: "Natuurlijk begrijp ik, dat u niet over dit geknoei zoudt schrijven in het interview. Maar ik verlang meer dan dat. Ik zou willen, dat u in 't geheel niets publiceerde."

Terwijl hij nu met vele, overigens belangwekkende woorden het begin van het "interview" trachtte te verschuiven, herwon ik snel mijn gewone bedaardheid. Ik had mijn gereserveerde kalmte zeer noodig. Hij kon maar niet tot zichzelf komen, en bekende dat de gedachte, zich zoo voor mij binnenste buiten te keeren hem werkelijk angstig maakte.

Zij voelde, hoe hij een anderen grondslag bouwde onder dit samenzijn van een uur en zij waagde een onderzoek. "Hoe wist u 't?" vroeg zij. "Ik weet 't niet." Hij schudde het hoofd. "Ik kan er geen verklaring van geven. Ik wist het als iets dat vanzelf sprak. 't Is mij of ik op een of andere wijze heel veel weet omtrent u en mij." "Maar waarom het interview niet te publiceeren?

Op den terugweg naar zijn kamers, kwam Glendon zijn vertoornden manager tegen. "Waarom joeg je mij de kamer uit?" vroeg Stubener. "'t Is uit met ons. 'n Helsche rommel heb je ervan gemaakt. Vroeger wou je nooit een reporter alleen ontvangen en nu zal je eens wat zien als dat interview voor den dag komt."

Immers de zeven mannen en zes vrouwen, die in vier groote kamers op de eerste verdieping van het Hotel Amerika waren ondergebracht, de geredde Franschman was, wijl zijn toestand dit wenschelijk maakte, naar de naburige pastorie vervoerd waren natuurlijk nog zoo overspannen en afgetobd, dat het onmenschelijk ware geweest, hen toen reeds door een interview, in den geest weder al de ellende te doen doormaken welke zij toen zeker wel het liefst voorloopig geheel vergaten.

Den volgenden middag begon zij een interview met Henry Addison uit te werken, dat bestemd was, nimmer tot een einde te komen. Het was in de aparte kamer, die haar was afgestaan op het bureau van de Courier Journal dat het gebeurde.