United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nog ens!" riep een andere stem. "'En Gulden!" zei Peter. "En 'en kwartje!" zei Bram. "Nog ens!" klonk het binnen. "En ik!" riep Peter. "Een en drie kwart!" zei de afslager: "Niemand meer as één en drie kwart? niemand? één moal, ander moal" tak! klonk de houten hamer op de tafel, en de ijzeren wieg was door Peter Janssen gekocht.
Men verlaat Voss over eene lange houten brug over de Rindal, en komt spoedig in boschrijke omgeving; ditmaal is alles loofhout, pijnbosschen ziet men alleen in de verte, keurige kijkjes vanaf den hoogen weg; langzaam hooger; de woningen worden zeldzamer en blijven spoedig achterwege; 't landschap verliest zijne bekoorlijkheid.
Maar langzamerhand groeiden de houten huisjes weer op; zware boeken en rijke geschenken stroomden het huis van den bisschop binnen, het tiende van wat zee en land opbrachten en de bekoorlijke zilveren daalders moesten denzelfden weg op en 't wemelde van vreemde monniken en kanunniken, zoowel dikke sterke Engelschen als zwartharige geestelijken uit het Zuiden met fijn besneden gezichten.
Zij verouderen echter snel na het huwelijk, wanneer de houten wieg dikwijls maar al te spoedig bezet raakt, verscherpen de trekken, vergrijzen de haren en worden de welgemaakte beenen, zichtbaar onder de korte en zwart gestreepte baaien rokken, mager en stokkerig.
Bovendien is onze bagage nog niet aangekomen; wij hebben niet gegeten, en die ceremonie mag toch niet worden overgeslagen. Op den oever der rivier staat een ellendige hut, omringd door een hooge bamboe-palissade. Er zijn een rieten dak, een houten vloer en wanden van boomschors.
Juist toen Miss Ellis en Hedwig binnen kwamen, werd het gas aangestoken en het schelle licht der door geen ballons of kappen beschermde gaspitten, viel onbarmhartig duidelijk op de rijen bleeke gezichten der kinderen, die op banken aan de lange, houten tafels gezeten waren.
Wij vertrekken met de eerste schemering, ten einde bij het aanbreken van den dag aan het veer over de Dwina te zijn; onder de hoeven onzer paarden spat het slijk naar alle kanten, en kraakt het houten plaveisel der straten van Archangel. "Vaarwel! Pas op de wolven en op de roovers! Vaarwel! goede reis!" klinkt het uit een dozijn monden: en de vriendelijke, half bevrozen stad ligt achter ons.
»Ik vrees, dat de andere heeren het mij kwalijk zullen nemen," zegt de gewezen meester, verlegen zijn bakkebaarden strijkend. »Ben je nu stapel?" zegt Hans, doodbedaard de houten pijp en den buffelleeren tabaksbuil uit den zak halend, »wij betalen immers? Hier, ouwe penlikker, drink op!" en hij reikt den kellner het gevulde glas.
Zij schoof dan tusschenbeide het eten naar een kant van haar mond en praatte met den anderen over de buren en hun kinderen. Zij had gehoord, dat in het houten huis, achter, aan den Vaarderweg, een dame kwam wonen, een weduwe met twee zoontjes, die mevrouw van Borselen heette. Of dat diezelfde mevrouw van Borselen zoû wezen, die Mathilde wel kende van vroeger uit de stad?
Buiten de eigenlijke kerk, langs het gewelf en de wanden van het voorportaal, ziet ge de asceten, de styliten , de heilige leeraren en de heilige bisschoppen. Na de cellen bezocht te hebben, enkel met een houten bank gemeubeld, waarop de monniken slapen, gingen wij naar den reefter, waar de broeders juist aan tafel zaten. Het eenvoudige maal bestond uit gekookte macaroni.
Woord Van De Dag