United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !


En ik zeg u dat ik vreugde voel in myn hart, nu ik hier u allen vergaderd zie, luisterende naar de woorden van myn mond. Ik weet dat er onder u lieden zyn, die uitsteken in kennis en in braafheid van hart: ik hoop myn kennis door de uwe te vermeerderen, want zy is niet zoo groot als ik wenschte.

Om een hoop van zestig mannen, namelyk een Capitain, twee Lieutenants, twee Sergeanten, vier Corporaals, een Heelmeester, en vyftig soldaaten te vergezellen, zyn ten minsten twintig Neger-slaven noodig, waar van men de huur aan hunne meesters betaalt, tegen twee Engelsche schellingen daags, ten kosten der Volkplanting.

Want als haer eenigh wijf hier in te buyten gaet, Dat wort van stonden aen gelevert aan den Raet, En die laet overluyt terstont het vonnis lesen, 745 Dat sy onweerdigh is op aerden meer te wesen. Dies houft men beul, noch galgh, noch sweert, noch engen strop, De jonghste van den hoop die breeckt* haer flucx den kop.

Hij sprong uit het bed en bracht zijn oog voor het sleutelgat, dat tamelijk groot was, in de hoop in 't voorbijgaan dengene te zien, die des nachts in 't huis was gekomen en aan zijn deur geluisterd had. 't Was werkelijk een man, die ditmaal, zonder zich op te houden, Jean Valjeans kamer voorbijging.

Bij het afscheidnemen waren wij overeen gekomen elkaar na twee dagen weer te ontmoeten en de hoop dan tot het toppunt van mijn wenschen te zullen geraken, gaf mij reeds een voorsmaak van de genoegens waarmede ik mij zelf vleide. Den geest vol van de lachendste beelden, ging ik dan ook naar den barbier.

"Welnu dan?" "Alles is als gewoonlijk." "Waarom verandert ge van naam?" "Gij, gij hebt hem immers ook veranderd." Hij glimlachte weder op dezelfde wijze en voegde er bij: "Wijl gij mevrouw Pontmercy zijt, kan ik wel mijnheer Jean zijn." "Ik begrijp er niets van. 't Is alles dom. Ik zal mijn man verlof vragen, of ge mijnheer Jean moogt zijn. Ik hoop, dat hij er in zal bewilligen.

De Resolute naderde snel de Kaap de Goede Hoop, het weder bleef voortdurend schoon, hoewel de zee onstuimiger werd. Den 30sten Maart, zeven-en-twintig dagen na het vertrek van Londen kwam de Tafelberg aan den horizon in het gezicht; de Kaapstad, aan den voet van een amphitheater van heuvels gelegen, werd zichtbaar door een verrekijker, en weldra wierp de Resolute het anker in de haven.

Daar John Dashwood evenmin pleizier had in muziek als zijn oudste zuster, kon hij eveneens zijn gedachten naar believen bij iets anders bepalen, en in den loop van den avond viel hem iets in, dat hij bij zijn thuiskomst aan zijn vrouw meedeelde, in de hoop dat het hare goedkeuring zou wegdragen.

Eindelijk zond hij een boodschap, die slechts een bedriegelijke hoop voorspiegelde, en dan nog wel met een man, die een van zijn onverzoenlijkste vijanden was, met een geschenk, dat door zijn onbeduidendheid een bespotting van hun nooden geleek. De indruk, dien Columbus gekregen had en dien ook Las Casas ontving, was waarschijnlijk juist.

Ik hoop toch dat myn boek onder de oogen van den Koning komt, en dat er weldra door grootere veilingen blyken moge hoe nauw de kennisse Gods in-verband staat met het welbegrepen belang van de geheele burgery!