United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij staarde naar een grooten, zwarten hond aan den kant van den weg. "Kijk eens," fluisterde ze. De hond stoof het bosch in. Anna had hem niet goed gezien. "Rijd voort," zei de oude Ulrika, "rijd zoo hard je kunt. Nu komt Sintram te weten, dat ik hier ben." Anna probeerde haar angst weg te schertsen, maar ze hield vol.
Met vasten slag zwom zij er heen, en langzaam gleed hij weg, boog af naar rechts, en bleef om haar heen cirkelen. Zij hield haar blikken op de vin gericht én zwom verder. Als de vin verdween ging zij met haar gezicht op het water liggen en keek uit. Als de vin weer te voorschijn kwam, begon zij weer te zwemmen. Het monster was lui, dat zag zij wel. Hij had zeker goed te eten gehad na dien cycloon.
De Utrechtsche theoloog hield niet van huiselijke feesten, en was bovendien te diep gedompeld in zijn wetenschappelijk onderzoek naar de geschiedenis van het leerstuk der »Eeuwige Verdoemenis". Na eene zeer drukke briefwisseling had de dominé zijn zoon geraden, om het bedoelde dogma, voor hij er zijn hart aan hing, eens zeer bedaard historisch te onderzoeken, opdat hij de wording van dit denkbeeld volgens de oudste oorkonden mocht leeren kennen.
Wij spoedden ons naar de deur: het schieten hield nog steeds aan. Mirambo had, met tweeduizend man, Tabora van de eene zijde aangetast; terwijl een duizendtal Voeatoeta, door de hoop op buit aangelokt, de stad op andere punten bestormden.
Aan 't eind van den grooten dorpstuin met het uitzicht langs den wegkronkelenden zandweg, over de golvende korenvelden, dáár, onder het lommerrijk geboomte, hield hij mij staande. "Gij moet mij helpen," sprak hij met warmte. Ik zag hem vragend aan. Wij hadden over den toestand van het ongelukkige fabriekskind gesproken.
Vroeger hield men BENO
Het geld dat de Kodscha Bascha ontvangen heeft moet òf in zijn zakken òf in zijn huis zijn, en dat hij hier boven was en zich van mij heeft losgerukt, is eveneens zeer gemakkelijk te bewijzen want ik hield een stuk van zijn kaftan in de hand. Dat is niet waar, riep de beklaagde. Kijk maar of hier een stuk uit is! Hij wees met zijn beide handen naar de plaats, waar ik hem had vastgegrepen.
Maar nauwelijks had zij een paar stappen gedaan of zij hoorde hoefgetrappel. "Zij bleef staan en hield haar adem in, en, verscholen achter den stam van een dikken boom, luisterde zij. Toen zag zij het bleeke gezicht van haar man te voorschijn komen uit het kreupelhout. Zijn gewone metgezellen volgden hem.
Het werk der Isegrims moest evenwel zwaar en moeielijk zijn en scheen weinig te vorderen; want het gerucht bleef even verwijderd en onduidelijk tot den morgen, en hield dan geheel op.
Niet? Zwijgt iedereen? Dan veroordeelt u hem!" Hij hief het mes op, maar een jong meisje liep ijlings op hem toe en hield met haar teedere handen zijn arm tegen. 't Was Maria Clara. Ibarra keek haar aan alsof hij krankzinnig was geworden. Langzamerhand verslapte de krampgreep van zijn vingers en liet hij 't lichaam van den monnik los. 't Mes ontgleed hem.
Woord Van De Dag