United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Vriend reiziger," hernam de heremiet, "wees niet lastig; als ge mij noodzaakt een vleeschelijk wapen te gebruiken te mijner verdediging, des te erger voor u!"

"Een kroeg! Nooit!" "En ik zeg u, dat ge Thénardier zijt." "Ik loochen het." "En dat ge een schoft zijt. Ziedaar." En Marius nam uit zijn zak een bankbriefje en wierp 't hem in 't gezicht. "'k Dank u! Vergeef mij! Vijfhonderd francs! mijnheer de baron!" En verward buigende, greep de man het biljet en beschouwde het. "Vijfhonderd francs!" hernam hij verstomd.

"Nauwelijks het wapen zelf op dezen afstand," hernam Rebekka; "maar als de zon helder op zijn schild schijnt, dan ziet het er uit, zooals ik gezegd heb." "Vertoonen er zich geen andere aanvoerders?" riep de ongeduldige ridder.

Mevrouw Van Erlevoort was in de stilte, die de kinderen achter zich hadden gelaten zachtjes ingesluimerd en Frédérique verliet het vertrek, toen zij in de vestibule Etienne ontmoette, die juist de trap afkwam. Waar ga je naar toe? vroeg hij. Ik ga Mathilde met de koffers helpen, antwoordde zij. Toe, help mij liever met de mijne! hernam hij gemaakt ongedwongen.

"Juist," antwoordde Ned, "wij hebben recht op een dubbel maal, en wat mij aangaat, ik zal aan beiden eer genoeg bewijzen." "Welnu Ned, laat ons wachten," antwoordde ik, "het is duidelijk dat die onbekenden ons niet van honger willen laten sterven, want in dat geval zou het eten van gisteren avond ongerijmd zijn." "Of men moest ons willen vetmesten," hernam Ned.

"Als het slechts de zaak was om er voorbij te gaan, maar er overheen, dat is iets anders," hernam Kennedy. "Welnu," zeide de doctor met de grootste koelbloedigheid, "wat heb ik te vreezen?

En zij bracht haar hand aan haar voorhoofd, en zag hem weder aan, zooals men een uit het graf verrezene zou aanstaren. "Hadt ge mij niet verwacht?" vroeg Geoffrey. "U verwacht? Neen. Niet meer dan ik verwacht zou hebben " Eensklaps zweeg zij. "Dat is zonderling," hernam hij. "Wist gij dan niet dat uw vader mij hier zou noodigen? Ik ben met hem uit Londen teruggekomen."

»Neen, Banks," hernam de kolonel, »'k ben volkomen onverschillig daaromtrent en heb waarlijk niet de minste voorliefde tot het bezoeken van de eene provincie boven de andere. Eén vraag evenwel: welke richting denkt ge te nemen, als we Bénares zullen bereikt hebben?"

"Als dat zoo is," hernam ik, "is er geen twijfel mogelijk, of het geld is hem trouw afgedragen." Ons gesprek duurde nog eenigen tijd en wij scheidden nadat ze mij nog hadden aangemaand om steeds de vreeze Gods voor oogen te houden en ik hun had verzocht mij in hunne gebeden te willen gedenken.

"Mijn vriend," hernam Arsenia, "je moet je een beetje beschaafder uitdrukken en niet spreken van den "troep", maar van een gezelschap. Men spreekt wel van een troep bandieten, een troep bedelaars of een troep schrijvers, maar men spreekt steeds van een gezelschap tooneelspelers. De acteurs van Madrid vooral verdienen, dat men hun gezamenlijk aantal gezelschap noemt."