United States or Wallis and Futuna ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Ziet u, mijnheer! ik hoor het zoo maar van Jan vertellen tusschen al die drukte in, ik zal niet goed verstaan hebben; maar het is een rare naam, dat's waar, het zal wel zooveel als een bijnaam zijn; bij ons.... weet u, mijnheer! ik kom zoo wat om de Noord vandaan, boven Schagen; bij ons, hadden we een jongen, die ze Hein Zes'thalf noemden, omdat hij eens in de schellingskraam met een zes'thalf had willen betalen;" en Trijntje lachte dat hare witte tanden er van te zien kwamen.
Met onregelmatige rukken en stooten begon haar het hart te kloppen tot in de keel. Maar ook de jongen leek beduusd. Zijn ruw-blozend gezicht kleurde donker tot over het voorhoofd en zijn rauw-roode mond, onder het witte snorretje, had een weifelenden trek. Met zijn naakte oogen keek hij het kind goedigvervaard aan. "Dag Hein," zei Sprotje beverig.
Na meer dan een uur lang onder het vuur des vijands alles gedaan te hebben wat we maar konden verzinnen, zonder ook maar een duimbreed te vorderen, gaf Piet Hein bevel alles uit het schip te halen wat er maar uit te halen was. Het geschut werd vernageld en vervolgens kregen we in last om op vier plaatsen den brand er in te jagen. Juist toen ik hiermede bezig was hoorde ik eenen hevigen slag.
Ook deze toeleg mislukte en thans besloot onze bevelhebber Piet Hein naar Brazilië te stevenen en aldaar de Spaansche vloot op te zoeken. Dit was niet moeielijk; want weldra vonden wij haar in de Allerheiligen baai, maar goed en wel gedekt door het geschut der stad.
En daar Hein, de witgekielde sjouwerman van het goederenbureel, juist voorbijkwam, vroeg ze: "Wie is die grijze heer?" "Wie? Wel nou, jij bent ook een beste! Ken-je onzen Van Lennep dan niet?" 't Feit is historisch en werd door een ooggetuige verteld. Ik kom er weldra op terug. Toen ik Van Lennep voor het laatst zag, doorleefde hij den gelukkigsten dag van zijn ouderdom.
De kat komt een graatje toe, zegt het spreekwoord en ik en zeg niet dat dit logen is; maar zij die dat zeggen nemen gewoonlijk de visch voor zich en gunnen de graat een ander! En nu, handen aan het werk! Vooruit!" Wij voegden ons bij de vloot, die een en dertig schepen telde en onder bevel van Piet Hein stond.
Men zegt het wordt geprezen." Dus vroeg eens Hein. Toen sprak de spotter Piet: "Neen beste Hein! gelezen heb ik 't niet."
Piet Hein schoot, als of hij alleen alles wilde vernielen en toen wij eindelijk ook op zijde waren, begonnen de poppen eerst recht te dansen. De Spanjaarden riepen genade! Maar, jawel, wij hoorden er geen van allen wat van, dat wil zeggen, wij waren Engelsch doof en wilden niet hooren! Daar werd van het Ammiraalsschip eene boot neergelaten! "De booten uit! De booten uit!" beval Tromp.
"Er zou nog iets beters gedaan kunnen worden!" "Wat meen je toch?" Magere Hein nam de kaarten op, floot tusschen zijn tanden, en lachte: "Vooruit! bestel nog een borrel, en we zullen kaartspelen." Gerard boog zich voorover en greep hem bij den pols. "Leg je kaarten neer, ik wil weten, wat je bedoelt." "Ik wil alleen nog maar zeggen, Gerard, dat je een leerling in het vak bent." Ze speelden.
Jurrie poogde den handdruk te beantwoorden, lachte even en zeî: "D d dank-je, schip-schipper! A a d die! De ongelukkige was dood. "Geleefd als een zwijn, gestorven als een man!" bromde Hein en pinkte eenen traan weg. "Mannen, legt hem uit den weg; hij is de eerste aan boord!" beval hij aan een paar matrozen.
Woord Van De Dag