United States or Ukraine ? Vote for the TOP Country of the Week !


En de ziel in elk besterft tot luistren Naar het heimlijk lenteluwe fluistren Van een vreemde stem die lokt en vleit: Die het liefste met elkander deelen, Rijzen stil als bloemen op haar stelen In gescheidene verzonkenheid.

En om Frank, die zijn ijverzucht niet dorst te doen blijken, tegelijk te troosten, voegde zij er schertsend bij, met een geruststellend trillen harer lange wimpers: Frank vertrouwt ons wel samen, nietwaar? Hare stem was zoo eenvoudig, haar blik zoo lief, dat Frank haar toelachte, gerustgesteld, maar toch heimlijk geërgerd, dat Bertie weêr was gaan zitten.

Het beeld van de jonge ridder zat voor haar geknield, zijn ogen smekend tot haar geheven; zij luisterde alsof zij de tonen van een heimlijk gezang wilde vatten; gewis suisde de stem van Adolf haar in het oor; en dan liet zij, in een zachte droom onttogen, haar blik op hem neergaan, dan bewoog zij haar lippen en sprak met onvatbare woorden: "Kom rust op mijn hart, o gij de man die ik bemin, de bruidegom door God en mijn vader mij geschonken!"

De aarde zoo aandoenlijk ligt; vergezichtloos en heimlijk zich vertoonend; uit de drassige dooi en de oude waden der lucht losgewikkeld, gelijk een pop die het spinsel ten halve verliet, te vroeg; want de wolken onbetrouwbaar zijn in hun gedaanteloosheid. Sintelige vooglen klapwieken over. Ontlating er is.

Vóór zijn vertrek besloot Gunnar echter eerst heimlijk den Niblungenschat te begraven in den Rijn, en hij liet hem in een diep gat in de bedding van de rivier zinken, terwijl alleen de koninklijke broeders de plaats wisten, die zij zoo beloofden zij onder een plechtigen eed nooit aan iemand zouden openbaren.

Een bende krijgsvolk, dat een eedle Jonkvrouwe Bewaakt, gelijk ik daar vernomen heb, Terwijl ik de achterhoede heimlijk volgde, Is ginds in aantocht naar dit burgslot, Om te overnachten. Orra, een Treurspel.

Naast de bloem lag een klein wit boek met liefdesliederen. Bij een der kleine canzones stond een teeken: Nooit van mijn liefde heeft iemand geweten. Heimlijk en stil werd des nachts zij geboren, Zachtjes toch slopen mijn droomen tot u. Gierig bewaakte ik angstig mijn schat. Spoedt zich mijn biechtvader eens naar mijn sterfbed, Zullen mijn lippen 't geheim nog bewaren.

Als tooverkolken spelen daar Zoet-stemmige echo's en zij tijgen Door Demogorgons machtge wet, Smeltend verrukt of zoet ontzet, Langs 't heimlijk pad een geestenschaar; Als stroomen die van bergdooi stijgen Schepen uit land naar zee toe voeren. Tot wie door slaap of zacht gepraat Geboeid zijn eerst een fluistren gaat; 't Wekt de verkoornen; zacht ontroeren Trekt hen en stuwt hen voort.

O wilt mijn klacht niet ongeduldig mijden: Hoort, hoe aan alle lijden Mijn ledig hart sleutel en toevlucht bood. Niet naar gering verdienst mij te onderscheiden, Maar uit genâ bereidde Amor me een leven, zoet als geen genoot; En dikwijls hoorde ik heimlijk mij benijden: Wat deugd kon zulk verblijden Schenken een hart dat vreugde vroeger vlood!

Terwijl hij de grootste hoop tot het herwinnen van zijn geld gevoelde, zag hij dat de Breton de teerlingen heimlijk aan de mond bracht, en dezelve aan een zijde nat maakte. Innige gramschap en wraakzucht kleurden zijn wangen met hevig rood, nu hij bemerkte dat valse listen de oorzaak zijns verlies waren.