United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wijders heb ik overal waar de gelegenheid zich daartoe aanbood, mij beijverd alle vooroordeelen, welke het juiste begrip mijner bewijsvoeringen zouden kunnen belemmeren, uit den weg te ruimen; maar wijl er nochtans niet weinig vooroordeelen overblijven, welke eveneens, en zelfs in de hoogste mate, kon den en kunnen verhinderen dat men het verband der dingen aanvaardt zóó als ik het heb uiteengezet, heb ik het der moeite waard geacht ook deze vooroordeelen hier voor de rede ter verantwoording te roepen.

Toen zei ze haastig: "Van mama's geld, maar ik heb het bedacht." Elsje's oogen schitterden even blij als die van haar klein vriendinnetje. Zij trok het kind naar zich toe en zei: "Ik ben er heel, heel blij mee. Dank je vriendelijk, hoor." "Bewaar je het tot Paschen?" vroeg Liesje ernstig. "Wou je dat liever? Of wou je er nu ook wel graag eens even van proeven?"

Maar deze prettige gedachten maakten voor anderen plaats. Mijn patroon kwam terug, "Mijn vriend," zei hij mij, "ik heb zooeven een levendig onderhoud gehad met Eufrasia. Ik heb haar beschuldigd van ondankbaarheid en trouweloosheid, ik heb haar met verwijten overladen. Maar weet ge, wat ze mij geantwoord heeft? Dat ik verkeerd deed door naar knechts te luisteren.

Toen ik den laatsten keer thuis was.... MEVR. ALVING. Ja? OSWALD. ... vroeg zij mij zoo dikwijls naar Parijs, en ik vertelde haar het een-en-ander van daarginder. En ik herinner mij dat ik er eens toe kwam om te zeggen: zou je zelf geen lust hebben daar eens heen te gaan? MEVR. ALVING. En? OSWALD. Ik zag dat zij tot over haar ooren kleurde en toen zei zij: ja, daar heb ik zeker wel lust in.

Heb medelijden met mij. Geef mij de rust mijner ziel weer en neem Henriëtte tot vrouw. Ik heb heden weer een aanzoek voor haar afgeslagen."" "Hij zeide dit?" "Ik herhaal u zijn eigen woorden: "O! Wist gij," vervolgde hij, "wat het zegt, jaren lang de folteringen des gewetens te gevoelen, en slechts één middel tot herstel van het misdrijf te kennen.

"O Zie, 't is een heerlijk vreugdevuur" zei De bisschop, "het land heeft verplichting aan mij, Want ik heb het gered, in dagen van nood, Van ratten die enkel verteren het brood." Robert Southey. Kort nadat deze verschrikkelijke misdaad was bedreven, berichtten de hoorigen van den bisschop de komst van een groote menigte ratten.

"Hoe zou je het vinden, wanneer je vanmiddag voor Moeder, een beeldig bloemvaasje, in een winkel duur betaalde. Je merkt echter onderweg dat er een barst in is en je hoort later, dat de winkelier dat geweten heeft, toen hij het je verkocht. Jij geeft toch ook niet de werkelijke waarde voor den prijs." "Zul je noòit aan iemand vertellen, dat ik geoefend heb," smeekt ze opeens bleek van hartstocht.

Ben je nu van mij, geheel en al van mij? vroeg hij, terwijl zij aan zijn borst lag, moê geweend, en haar armen zijn hals omketenden. Ja, vergeef je me? vroeg zij fluisterend. O, als je wist wat ik zelf er onder geleden heb. Want ik hield al zooveel van je, dienzelfden morgen toen.... Willen we daar nooit meer over praten, nooit meer? Nooit meer! herhaalde zij. Goed!

Gisteren zag er alles zoo oud en zoo eerwaardig uit, en heden schijnt het mij toe alsof alles een nieuw pak heeft aangekregen; 't is zelfs alsof die oude grauwe kerkmuur, waarop ik uit mijn venster het oog heb, er nieuwjaarsachtig uitziet. Alles!.... En hoe zou 't er uitzien in 't hart van de menschen.... ik meen in 't hart van den schrijver: A. D. V. B.?" Bladz. 44 6 Maart 18.3.

Omdat ik het niet heb kunnen doen. Hadt ge het dan niet naar het vondelingsgesticht kunnen brengen? Men staat een kind niet zoo gemakkelijk af, dat men zelf gevoed heeft en dat men liefheeft. Het was uw kind niet. Eindelijk wilde ik aan uw verlangen voldoen, maar toen werd het juist ziek. Ziek?