United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Naar Dal?" »Ja." »Daarheen was ik juist op weg." »Kijk, kijk," sprak Joël op zijne beurt. »Wat scheelt u nu, vriend?" vroeg de vreemdeling aan den berggids. »Gij schijnt verwonderd." »Zijt gij ook bijgeval de toerist, die uit het noordelijke gedeelte des rijks moet aankomen," vroeg Joël, »en wiens komst nog in het Hardangsche gemeld werd?" »Juist, die ben ik."

»Wel zeker, mijnheer Sylvius," antwoordde Hulda, »maar wij verzoeken u nog slechts een kwartier geduld te hebben, om u eene kruisbessensoep te kunnen voorzetten, met eene forel uit de Maan-rivier, en eene patrijs, die door Joël uit het Hardangsche gebergte medegebracht werd." »Is dat alles?" vroeg Silvius Hog. »Met een lekkere flesch wijn uit Frankrijk, ja, mijnheer Sylvius."

Hij had den toerist, dien hij tot gids strekte, op den weg naar de Hardangsche streken gebracht en daar aan een anderen wegwijzer behoorlijk overgegeven. Hulda, die wist, dat haar broeder langs het pad, hetwelk over de bergvlakte van den Gousta en langs den linkeroever der Maan-rivier voert, zoude wederkeeren, ging hem bij den overgang van den onstuimigen bergstroom wachten.

Hij had Christiania sinds zes weken ongeveer verlaten, met het doel om de geheele streek af te reizen, die zich uitstrekt tot bij Drontheim, namelijk de Hardangsche en de Telemarksche provinciën en de districten Konsberg en Drammen. Hij wilde die streken bezoeken, welke hij nog niet kende. Het was dus eene reis, die zoowel tot studie als tot uitspanning diende.

Dezen herkenden den professor dadelijk, en dan werden de hartelijkste begroetingen gewisseld, die bewezen hoezeer Sylvius Hog door de jongelingschap geliefd was. »Gij hier? mijnheer Sylvius?" »Zooals gij ziet, beste vrienden." »Iedereen dacht, dat gij in het hartje van de Hardangsche landstreek waart!" »Gij ziet, dat iedereen ongelijk heeft." »Dat merken wij. Maar hoe komt gij hier?"

Daar nam hij plaats in een van die vaartuigen, van berkenschors vervaardigd, die de gemeenschap op het Tinnermeer onderhouden. Te Tinoset huurde hij andermaal een karretje, en in stede van zuidwaarts, naar den kant van Bambel, te rijden, volgde hij de wegen van het Hardangsche, teneinde de golf van dien naam langs het kortste pad te bereiken.

Toen ik het Hardangsche verliet, vernam ik van een mijner makkers, dat een reiziger van het noorden over de hooge bergvlakten van Rjukanfos zoude komen. Morgen zal hij reeds daar zijn." »Welke reiziger is dat, Joël?" »Dat weet ik niet, zusjelief. Ik ken zelfs zijn naam niet. Maar ik moet noodzakelijk daar zijn, om hem naar Dal te begeleiden."

En, welk een vergezicht op den top! In het oosten overzag men het geheele Numedal, in het westen het Hardangsche gebergte, met zijne grootsche, trotsche gletschers; aan den voet van den berg vervolgens het bochtige Vestfjorddal, besloten tusschen het Mjösmeer en het Tinnermeer, het dorp Dal met zijne miniatuurhuizen, die van uit de verte gezien, aan een doos met speelgoed deden denken, en eindelijk de Maan-rivier, die als een schitterende band, door de groene vlakte kronkelde.