United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij, die daar stonden en den vorm van het vaartuig herkenden, sloegen de handen in elkaar en begonnen luide te weeklagen, want zij meenden niet anders, of Tristan was in den strijd gevallen.
Toen het droog was, beschilderde hij het met de kleur van de lijken, met verwilderde oogen en een pijnlijk en getrokken gelaat, als dat van een zieltogende. Toen was het meideken niet meer verwonderd, doch ze bekeek het masker, zonder er van de oogen te kunnen slaan; ze werd bleek, ontstelde, bedekte heur gezicht met de handen, en huiverend sprak zij: Hij is het, mijn arm Michielken!
Hierop wordt Paciotto, nadat zijn handen gebonden zijn, in een aangrenzend vertrek gebracht, waaruit hij onmogelijk kan ontvluchten en waarin Chester, bewogen door de smeekende oogen van den Italiaan en misschien ook door nieuwsgierigheid gedreven, hem volgt. "Sluit de deur," fluistert de Italiaan.
Zij wierp zich in een hoek van de breede oud-modische canapé en wrong beide handen boven haar hoofd samen, terwijl zij zich de lippen verbeet om geen kreet te slaken.
Toen de rijke Engelsche, die eerst het beeld bezeten had, dood was, kwam het in het bezit van een andere rijke Engelsche, die ook voortdurend reisde, en na deze in handen van een derde. Eens, het was nog in den tijd der eerste Engelsche, kwam het beeld in Parijs. Toen het de groote stad binnenreed, was daar oproer. Volksmenigten trokken luid schreeuwend door de straten en riepen om brood.
"En bovendien kust hij ook haar haren, het eene na het andere, en zij zullen zòò lang bij elkaar blijven, tot hij ze alle gekust heeft." "Hè!" antwoordde Mimi, terwijl ze met beide handen door haar haar streek; "gelukkig maar, dat hij zich niet in zijn hoofd gehaald heeft met mij hetzelfde te doen, anders waren we ons leven lang bij elkaar gebleven.
Zouden wij van ons besluit terugkeeren om het gereutel van een monnik, die zijne zinnen in een Hollandschen kerker verloren heeft en hier ongeroepen in de vergadering verschijnt?" "Ik kwam hedenmorgen ook ongeroepen tot u, Seerp Van Adeelen!" zeide vader Syard: "en zoo ik niet gekomen was, ware de stad met dezen nacht in handen der Hollanders."
Ze zweeg een wijlken. We zijn schadelijk, omdat we de leêgheid van onze handen bevoordeeligen.
Hij knikt tegen mij. Vele der biggen zijn ingesluimerd. Er gonst een vredig geronk uit het varkenskot. Ik knik tegen Kreel. Ik neem de pet af, berg daarin Kreels brief, en zet de pet wederom op. Ik steek de handen in de broekzakken. Ik wandel naarhuis. Ik zing binnensmonds. Ik zoek mijn zuster Trijn.
Het had er inderdaad iets van alsof die tijd van beproeving voor Bijou tot in eeuwigheid zou verlengd worden, want zijn plaatsvervanger werd hoe langer hoe grooter en begon reeds op handen en voeten over de vloerkleeden te kruipen, zoodat zelfs de hond schik kreeg in het kleine menschje, dat hem
Woord Van De Dag