United States or Anguilla ? Vote for the TOP Country of the Week !


Eer de laatste wilde gans uit het water opgekomen was, waren de zeehonden zóó dichtbij, dat ze naar haar pooten hapten. Zoo waren de wilde ganzen weer midden in den storm, die hen voor zich uit naar zee dreef. Hij gunde noch hen, noch zichzelf rust. En ze zagen geen land enkel woeste zee. Ze sloegen weer neer op het water, zoodra ze dat durfden.

Toch waren ze genoodzaakt op te staan en ik gunde hun geen rust voor ze een uitdrager hadden laten komen. Ik zag er weldra een verschijnen. Hij werd door twee jongens gevolgd, die ieder een groot pak van groen linnen droegen. Hij groette me zeer beleefd en zei: "Heer ridder, ge kunt u gelukkig noemen dat men zich tot mij gewend heeft inplaats van tot een ander.

Doch moest je bezwijken en liggen heel koud in de sombere aard, vol rouw, 'k gunde God in zijn hemel geen stondeken rust, vóór ik er je volgen zou!" "Wat zong je daar?" vroeg hij, plotseling opmerkzaam. "Niets anders dan één van mijn eigen liedjes." "Maak je zelf liedjes?" "O ja! En allemaal over jou." "Heb ik van mijn leven! Je bent onbetaalbaar!

Miss Campbell, in haar gedachten verzonken, had niets gehoord van die geschiedenis-les in de vlucht. Zoo iets kon haar, althans in deze oogenblikken, niet boeien. Zij gunde zelfs geen blik aan de bouwvallen van het kasteel van Cadross, dat op den rechteroever van den stroom gelegen was, en waar Robert Bruce stierf. Een zee-gezichteinder, dat was het wat hare oogen tot nu toe te vergeefs zochten.

Hoe zeer ook gesmaad, verstoord, verdreven en vervolgd, en bij een scherp plakkaat verboden, mogten die Remonstranten zich daar lang staande houden, en ook den edelen balling DIRK RAFELS KAMPHUYZEN eene schuilplaats aanbieden na zoo lange vervolging, welke hem hier, niet dan op voorspraak, een kort verblijf gunde, daar hij weldra, na het voltooijen van zijne schoone Stichtelijke Rijmen en Uitbreiding van de Psalmen, overleed .

Doch het geluk was hem niet gunstig. Bevond Fulco zich aan deze zijde van den burcht, dan klonk Vianens strijdkreet aan gene, en spoedde hij zich naar gene zijde, dan hoorde hij aan deze diens aanmoedigende stem. En lang gunde hij zich geen tijd tot zoeken; hij kon dien beter besteden.

Toch maakte hijzelf zich ook ongerust, want hij gunde de Koningin het allerbeste, vooreerst om haar zelfs wil, maar ook omdat met haar en haar gelukkigen strijd tegen Rome, de vrijheid van Alexandrië stond of viel. »Die," zeide hij, »is voor mij tot nog toe het liefste en hoogste. Voor u is dat de beheerscheres van dit land.

Ook daar was iets bijzonders aan de hand. 't Was er den geheelen middag een vroolijk gezelschap geweest. De tafels waren, dank zij der gulheid van de Edelvrouwe, die ook den dienaren graag het goede gunde, ruim voorzien geweest van heerlijk wildbraad en opwekkende dranken. Onder allerlei gesprekken, afgewisseld door grappen en vroolijke liedjes, hadden zij er zich te goed gedaan.

Want de arme was wel arm aan geld en goed; maar rijk aan liefde en medelijden. Toen de arme nog rijk was, gunde de rijke hem zijn' rijkdom niet. De rijke wou alles wel voor zich hebben, hij kon niet verdragen, dat het zijn' broer goed ging. Toen de broer armer en armer werd, lachte de rijke. Maar de arme, hoe treurig het hem ook ging, was nooit afgunstig geweest op den rijke.

Hij bukte zich dus onder haar medelijden als onder een laatste weldaad, die hem nog iets deed hopen, die hem nog een restje van zijn vroeger geluk gunde, en... toch wist hij, dat het gedaan was.