United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


De equipages zijn even afwisselend als het gezelschap, en trekken evenzeer de aandacht, vooral die, welke door dames bestuurd worden, met een paar vurige paarden bespannen, en met een onberispelijken kleinen groom achterop! Eersten Kerstdag wandelde een lang jongmensch deze promenade af, de handen op den rug en met een gezicht, alsof zijn gedachten ver weggedwaald waren.

Zij reden over het Bankaplein de Atjehstraat in en Marie moest het Paul wijzen, daar hij nog niet juist wist, waar het was. Loop je dus altijd met den sleutel in je zak? Wat zal je doen, als je dien hebt afgegeven? plaagde hij, terwijl hij stilhield, en de groom van achteren afsprong, om Marie te helpen uitstijgen. Bellen, en hopen, dat ik word opengedaan! antwoordde zij lachend.

Op sommige mooie punten, een magnifieke kiek biedende op een waterval of rotspartij, stonden theehuizen. Wij hadden echter haast en hielden ons nergens op. De weg werd steil en zigzagwijze ging het naar boven. Onze groom was, naar wij meenden, achtergebleven, maar op een zeker punt zagen wij hem in een theehuis zitten rooken en drinken, terwijl hij op ons wachtte.

Terwijl de groom zijn boodschap verricht, verwaardigt zich de portier, die op ’t oogenblik niets beters te doen heeft, met den manke een praatje te houden. Hij vertelt hem met een paar woorden, dat baron Van der Weyden, in denzelfden nacht van zijn aankomst in ’t hotel, ernstig ongesteld is geworden, en sedert door de freule, zijn dochter, die telegraphisch werd ontboden, is verpleegd.

Op sommige mooie punten, een magnifieke kiek biedende op een waterval of rotspartij, stonden theehuizen. Wij hadden echter haast en hielden ons nergens op. De weg werd steil en zigzagwijze ging het naar boven. Onze groom was, naar wij meenden, achtergebleven, maar op een zeker punt zagen wij hem in een theehuis zitten rooken en drinken, terwijl hij op ons wachtte.

Nauwelijks verliet hij de kales, toen reeds de groom, die zijn rijtuig van verre herkend had, den pikeur naar buiten riep. Deze, een lange Engelschman in hooge laarzen en een kort buis met een bosje haar onder de kin, naderde hem met den stijven gang, die allen jockeys eigen is, en met de ellebogen buitenwaarts gebogen. "En? Hoe gaat het met Froe-Froe?" vroeg Wronsky in het Engelsch.

Hij vond haar nu opeens niet zoo aardig meer, neen, zij was eigenlijk onbeduidend, een echt kind.... Een klop op de deur schrikte hen beiden op. Ja! riep hij dadelijk. Meneer, zei de groom, daar is juffrouw de Bruin.... Goddank, dacht Max. Laat juffrouw de Bruin in 't achterkantoor, en verzoek haar even te wachten. Even te wachten, had hij gezegd.

Daar was de post. Zou die hem weer een brief brengen van.... Waarachtig, waarachtig. Hij herkende al van ver het groote, langwerpig vierkante couvert in de handen van den groom. Geef hier! Haastig sneed hij de enveloppe open, en las: Wie is dat toch! dacht hij. Zij kent me goed.... Zij was gisteren óok bij de van Baerle's.... Mientje? nee. Clara, nee, natuurlijk.

Wij kozen het eerste en stegen om half twee in het zadel. Een groom werd ons meegegeven om den weg te wijzen. Een hulpbrug bracht ons aan de andere zijde der rivier. De rood-verlakte heilige brug, welke anders daarvoor dienst doet, was kort geleden door de golven meegesleurd, hetgeen bewijst dat voor de elementen niets heilig is. De tocht ging eerst langs de rivierbedding en soms een eind er door.

Gauw, ik moet het zien. Het ligt in een leêge stal in de Home Farm. De menschen willen zoo iets liever niet in huis hebben. Ze zeggen, dat een lijk ongeluk aanbrengt. De Home Farm! ga gauw vooruit, ik kom dadelijk. Zeg aan den groom om mijn paard te zadelen. Neen het hoeft niet. Ik zal zelf naar de stallen gaan. Dat gaat gauwer.