United States or Aruba ? Vote for the TOP Country of the Week !
De sterren schenen, in Oliver's oogen, verder van de aarde af te zijn, dan hij ze ooit gezien had; er was geen wind en de sombere schaduwen, door de boomen op den grond geworpen, schenen doodsch en griezelig in hun roerloosheid. Zachtjes sloot hij de deur weer.
Ietwat verrast keek de gérant op, maar glimlachte en maakte geen opmerking. De lift zoog hen naar boven. Op de boot was 't ellendig, griezelig vol. Wat al vluchtende menschen voor het naderend, gruwelijk onheil! Wat al manden, pakken, korven, zakken met van alles volgepropt!
Hij kon niet begrijpen hoe dat gekomen was, want Moeder had de kist afgesloten, eer ze heenging. 't Zou Moeder niet overkomen, dat zij de kist open liet, als hij alleen thuis was. Hij vond het griezelig. Hij was bang, dat een dief de kamer was binnengeslopen. Hij durfde zich niet verroeren, maar zat stil in den spiegel te staren.
Die komt nog wel eens voorbij! Heerlijk! Slaap wel dan! En 't blauwe bloempje boog haar kopje opzij, om een zacht kusje te drukken op het griezelig koude lichaam van den kikker, die dit nauwelijks bemerkte. Ze rilde even; maar wilde dit niet toonen, dankbaar als ze was, nu niet meer zoo alleen te zijn. Wel te rusten! zei ze nog eens vriendelijk. Maar de kikker antwoordde niet.
Max lag hem met ondeugend-schitterende, "echt-krankzinnige" oogen aan te kijken. Nee, 'k word griezelig van je, hoor. Zooeven was d'r 'n jongetje van je kantoor geweest, toen heeft de juffrouw de boodschap mee-gegeven, dat je de "koorts in 't hoofd" had. Maar dat geloof ik nou werkelijk ook. Ha! ha! lachte Max.
Hij kon niet in een anderen boom komen, en hij durfde niet naar beneden op 't veld te springen. Hij had het zoo koud, dat hij bijna verstijfd was, en bang was den tak niet te kunnen vasthouden, en hij had zoo'n vreeselijken slaap, maar hij durfde niet te gaan slapen, uit vrees van naar beneden te rollen. 't Was niet te gelooven, hoe griezelig het was daar 's nachts in 't bosch te zitten.
Dat klonk zoo akelig en zoo griezelig, dat ze beiden ontroerd naar hem toesnelden. Waarom schreit ge, papa? vroeg de zoon. Meneer Bollekens kon geen antwoord geven. Hij bewoog het hoofd alsof hij iets zeggen wou, maar geen duidelijke klank kwam uit zijn droeven mond. Er was tè veel waarover hij schreide, tè veel om het in woorden uit te brengen.
Ze zou graag uit vriendelijkheid een kusje op het mooie, koude kikkerlijf gedrukt hebben; maar de kikker was al te ver van haar vandaan; en eigenlijk vond ze dat wel prettig; want ze zou 't meer gedaan hebben om hèm, dan om zichzelve. Hij was zoo griezelig koud om aan te raken!
Waarschijnlijk was het te laat of te vroeg." Huck liet zijn schop vallen. "Daar zul je het hebben," zeide hij. "Dat is het vervelende ervan. Wij kunnen nooit het juiste oogenblik bepalen, en buitendien, 't is hier al te griezelig om dezen tijd van den nacht, met ronddolende spoken en geesten.
Ze leken dan zoo precies op elkaar, moeder en Ant: de twee lange, gelige gezichten met de roode koonen, onder het zwart van wimpers en wenkbrauwen, blaakten gepaard in den lampeschijn; en bogen zij de hoofden, dan werd beider grof-pluizig golfhaar als één wriemeling van warrige zwartheid.. 't Kind ervoer het als een onheilspellende somberte, griezelig om naar te kijken.
Woord Van De Dag