United States or Nigeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze hebben dorst en ik wil ze laten drinken, zeide Eline kalm, hoogmoedig, om haar vergeetachtigheid te bedekken voor Betsy's blik. En ik wil niet, dat ze hier komen drinken, zeg ik je! Kijk die gang, kijk dien looper, overal vuile pooten.... Dat kan Grete in een minuut weêr schoonmaken.... Daar weet jij niets van! Jij leeft hier als een prinses, die niets doet, dan wat mij onaangenaam is!
Zij vond alleen den kleinen Ben, die, eentonig neuriënd, met zijn korte breede vingertjes vet van boter, aan een boterham zat te plukken. Betsy hoorde ze zeer bedrijvig rondloopen en ernstige beraadslagingen houden met Grete, een vinnige keukenmeid. Dien middag kwamen Frans en Jeanne Ferelijn en freule De Woude Van Bergh, met haar broêr, dineeren.
Hij streek zich in wanhoop met beide handen door 't haar en riep zich zelf luid toe: "Wat scheelt mij toch! Wat voor duivel huist toch in mij, die maakt, dat ik nooit nooit doen kan wat ik zelf wil. Eén laffe leugen, één carricatuur is mijn leven! 't Is alsof elke vezel in mijn ziel vergiftigd is." Grete! Grete! Nu was er niets anders in de wereld meer voor hem!
Abraham liep langzamer, naarmate hij dichter bij 't huis van Steffensen kwam; hij bereidde het tooneel voor, maakte het plan en wist, toen hij de hand aan de deurknop bracht, precies hoe hij het zeggen zou en wat indruk het op die twee menschen maken zou. "Goedenavond Steffensen, goedenavond Grete!
En wat zou 't leven die stumper brengen, die zich aan hem vastklemde? Ze voelde zijn stemming dadelijk. Dat deed ze altijd. "Vandaag ben je gedrukt, Abraham! en weet je waarom?" "Weet jij het, Grete?" "Je zoudt mij liever tot vrouw hebben dan haar, die je nu hebt." "Ja, weet je; dat was misschien beter," barstte hij bitter uit.
Er was niemand onder hen, die aan iets kwaads dacht, niet omdat ze meenden, dat de jonge Lövdahl een haar beter was dan deftige stadsmenschen over 't geheel waren; maar Greta Steffensen was blind, en niet als andere meisjes; het ongeluk beschermde haar tegen gevaar en tegen afgunst, zoodat ze bijna kon doen, wat ze wilde. "Is je vader hier niet, Grete?" "Ja, hij was juist hier; zie je hem niet?"
Steffensen was weg! Hij begreep alles: Grete had gehoord, dat hij de spaarpenningen van de arbeiders had weggenomen en toen was zij weggegaan. Zoo was 't gegaan. En daarmee was 't uit. De duisternis werd verdrongen door de schemering, 't werd lichter en lichter. De wind stak op tegen den morgen en ritselde in 't stroo op den grond.
Tevreden over zichzelve zette Eline het laatste schaaltje, doorglanzend met fijn geslepen punten, neêr, en de spoelkom weg toen er in de keuken een twist uitbarstte, doorkletterd met de zilveren ritseling van een neêrgesmeten bundel lepels en vorken. Grete was met Mina, de werkmeid, aan den gang.
Ze dacht aan niets dan aan hem, Fabrice, en ze belde op het Nassauplein aan.... Grete deed open.... Leo en Faust renden naar binnen. Daar schaterde ze het uit: ze had vergeten de doggen naar den stal terug te brengen! Luid daverde het geblaf der honden door de vestibule als een duo van bassen. Betsy kwam uit de eetkamer, brieschend van woede.
...."this es the knight with the liown, that es halden of so grete renown." Hoe heer Colgrevance aan het hof verslag uitbrengt van wat hem op zijne reizen overkomen is. Eens gebeurde het, dat koning Arthur zijne ridders had uitgenoodigd tot een groot feest in zijn slot te Cardiff.
Woord Van De Dag