United States or Gambia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Aan den arbeid van den predikant nu is geen grens. Hij blijft altijd boven zijn hoofd hangen, roept altijd zijn gedachten tot zich, zijn werk spant altijd zijne zenuwen bovenmate, het drukt altijd op zijn geweten.

Het was dan ook eigenlijk niet één enkele reden die haar hand en mond gesloten hield, het was iedere zenuw van haar wezen, iedere polsslag van haar bloed, iedere blik van haar geest in het verleden, tot aan de grens van haar kindsheid toe, die het haar verbood. En zij gaf ook nog aan andere overwegingen gehoor.

Zulke wetten zouden eene grens bepalen tegen de misdadige lichtzinnigheid waarmede in en buiten het huwelijk nieuwe wezens tot de smart van een ziekelijk, ongelukkig bestaan, worden veroordeeld.

Nabij de grens van Gelderland gelegen, kwam Leerdam herhaaldelijk in het bezit der Gelderschen; in 1496 werden de stad en het kasteel door de Gelderschen veroverd. Doch Albrecht, hertog van Saksen, verscheen daarop met een groote macht te Gorinchem, legde sterke bezettingen in Asperen en Heukelum, sloeg een blokhuis op te Leerdam en dwong de Gelderschen tot overgave.

Het eerste is een gevolg van de wadi's der hooge gronden, die daar alle doodloopen op een tiental kilometers afstands van de Djebels, en den grond vruchtbaar maken; het tweede is het bekken, waarin het bergpuin zich verzamelt. Die beide strooken, zoo verschillend van aanzien, zetten zich onafgebroken voort van de grens van Tunis tot Tarhoena over een lengte van meer dan 200 K.M.

Zoo kwam hij in October 1517 ook te Jüterbog, een stad, vlak bij de Saksische grens. In Saksen zelf mocht hij van den keurvorst niet komen. Dadelijk kwam alles, wat loopen kon, er op de been.

Maar tot aan de westelijke grens der Vereenigde Staten, een land waar de troep van Cascabel nog nooit zijne kunsten vertoond had, zou het publiek stellig komen toestroomen, alleen reeds aangetrokken door hun beroemden naam. De kas zou dus niet ongevuld blijven. Eenmaal die grens over zijnde, lag echter het engelsche grondgebied vóór hen.

Naarmate zij echter dichter bij de grens kwamen, zou het moeilijker worden de steden van eenige beteekenis te laten liggen en voor dat geval zouden zij dan ook eenige voorzorgen dienen te nemen. Zoo ver waren zij echter vooreerst nog niet en in de dorpen op de steppen liepen zij weinig of geen gevaar.

In de zalen van het hospitaal is dat echter alles anders, en hier kan men vertegenwoordigers vinden van al de grensstammen, die broederlijk samen praten, ofschoon ze hoogst waarschijnlijk uit een hinderlaag op elkaâr zouden loeren, als ze eenige mijlen verder de grens over waren.

Reeds in de oudste tijden, tijdens Cyrus, worden ons als zoodanig de "Massageten" genoemd, en later nog ontelbare andere stammen, die langs hunne zuidelijke grens in onophoudelijken strijd met de meer ontwikkelde bevolking van Iran of Perzië leefden.