United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij had er blijken van gegeven, want, niet slechts dat hij gedurende de zes jaren dat de Gliekkes te B. woonden, op de drie jaarlijksche feesten der huisgenooten en Flitz woonde ze trouw bij telkens dat welzijn gedronken had, hij toonde ook dat het welzijn hem werkelijk ter harte ging: eens met dien brand in den schoorsteen, en eens met waken toen mijnheer Gliekke de koorts had.
De dames had hij niet kunnen spreken, want zij waren druk aan den schoonmaak, die tot haar terugkomst was uitgesteld; en terwijl Barend, op Gliekkes verzoek, mede naar de goudvischkom was gewandeld zonder zelfs te zijn binnengelaten, had hij veel van goudvisschen en telkens weder van goudvisschen gehoord, doch van háár had hij niets vernomen, van háár, die ook na zijn schrijven niets van zich hooren liet; van haar die ingepakt, en hem totaal ontstolen was!
O! van Vredelust te moeten vertrekken, verstooten, miskend en verschopt, en dat ter wille van een "ellendigen windbuil!" Arme Flitz! welk eene verandering voor u! Wat de ware oorzaak dier verandering der Gliekkes ten opzichte van den huisvriend was, kon misschien na het vertrek der familie alleen de persoon ophelderen, voor wien Barend Flitz zulke uitgelezene woorden veil had.
De benoeming van den nieuwen burgemeester bracht in Gliekkes huis de tongen in beweging, maar de teleurgestelde hield zich goed, hoewel hij aan 't ombertje driemalen ongehoord van Flitz vraagde wat troef was, en tweemalen een opgelegde sans prendre verloor.
We zullen geen kans wagen om u te doen watertanden, door u een menu te schenken van de gerechten, die Gliekkes gasten werden voorgezet. Ge hebt meermalen fijne dineetjes bijgewoond, en herinnert u zeker de schotels die u het best bevielen. Welnu, kies het fijnste wanneer ge trek hebt.
De heer Meijer en dominee Van Beem maken met hun wederhelften en dominees oudste dochter Saartje, het overige gedeelte van Gliekkes dischgezelschap uit. De hoofden der schepping voeren grootendeels het woord.
De heer Gliekke verzocht zijn huisvriend of deze zoo goed wou zijn om Van Bavik eens uit te laten," en Van Bavik werd door Flitz uitgelaten, en verzekerde nog in de gang, dat hij ook Flitz veel hoopte te zien, en vooral in den lieven kring der Gliekkes, en zijne laatste woorden waren: "A revoir!" en Barend zei ook: "A revwaar."
Deze haastig geschreven brief, werd even haastig gevouwen en verzegeld, terwijl alleen het: "Aan Suze," op de buitenzijde werd gesteld, en nog dien zelfden middag zag Barend Flitz, die bij de weduwe Van Saffelen thee dronk, Van Bavik het raam voorbij stappen. Waar mocht dat heengaan? Naar stad? Neen! vervl.... naar de Gliekkes! "Zei je wat Barend?" vraagde de weduwe.
Indien wij ons 't gelaat van Barend te binnen brengen, zooals hij op zijn gemak in den leunstoel bij Gliekkes haard zat, dan zouden we haast meenen dat hij zich op den rug van dien bruine minder te huis gevoelt. Harmen van Laubour had gezegd dat de Let wat hoog draafde. 't Zij hoe 't zij, Flitz komt toch vooruit.
't Was overdag, wanneer hij na veel geschrijf de pen nederlegde, 't was des nachts, wanneer hij aan 't ziekbed, volgens mevrouw Van Saffelen, een engel was, dat Flitz aan de schrikkelijke verandering dacht, die ten zijnen opzichte had plaats gegrepen; aan de koelheid van haar die hij zoo wezenlijk liefhad, en aan den man, die hem gewis door lage "intrieges," den burgemeesters-post ontfutselde; door "mooie praatjes," "gekkelijke manieren" en een "gemaakt zingen" den ondergang van zijn geluk bewerkte; die Suze op een laaghartige wijze aan hem ontroofde; die zich door "nare streken," in zijne plaats had weten te dringen, en hem schandelijk de vriendschap en achting der Gliekkes ontstal........ "zoo'n lage hond!"
Woord Van De Dag