United States or Gibraltar ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Alles in orde!" was het antwoord. »Mijnheer," vroeg de officier verwonderd, »waar is uw volk toch?" »Gisteren hebben mijn matrozen hun ontslag gevraagd en zoodra ik ze uitbetaald had, hebben ze allemaal mijn schip verlaten," zei Van Halen met de grootste kalmte. »Maar heeft u nu nog manschappen genoeg over om den dienst te doen en de reis voort te zetten?" Van Halen keek treurig voor zich.

Hij deed op de Beurs wat hij er te doen had, maar 't stond hem vandaag al bizonder tegen, dat drukke, die handelsroezemoes, dat snelle praten over zaken alleen, en geld, en geld, dat geschreeuw, dat leven van maak-dat-je-'r-bijkomt, dat hard-werkelijke, onbarmhartig-koude bij elkaar komen van menschen om gewin alleen, dat haastige gedribbel van mannen in 't zwart, met zenuwachtige gezichten, die smart zonder tranen, die vroolijkheid van jij gisteren ik vandaag, dat brutale lachen om bofferij, dat zuur-zoete lachen om galgenhumor en galligen spot.

Kan hij niet toornig en teeder zijn? gisteren is de zee ingeslapen als wij, en nu wordt hij na een kalmen nacht weder wakker." Geen goeden morgen, of goeden avond! Zou men niet gezegd hebben dat die vreemde man een reeds begonnen gesprek met mij vervolgde? "Zie," hernam hij, "zij wordt wakker onder de liefkozingen der zon; zij gaat haar dagelijksch bestaan weder doorleven!

"Hoe komt de hond in den halsband, mijnheer de baljuw? Hoe kwam het meisje aan 't kind? Ik weet maar, dat dit de mantelzak van den Fransoos is, en dat de duivel mij den Fransoos gisteren avond op mijn wagen heeft gegooid, en mijn Frederik hem er weêr afgesmeten heeft." En nu vertelde de molenaar het geheele geval.

"Kan 't mogelijk wezen?" sprak hij nu tot de vrouw, "zoudt gij werkelijk het bekoorlijke wezen zijn, dat ik sedert gisteren zoo diep betreur?" Zij keek hem aan, zonder hem te herkennen. Toen omhelsde zij haar kind weer en zei: "dit is mijn zoon; wat wilt ge van mij?" "Maar dan " zoo hernam Deugniets vader in de grootste verbazing, "dan ben ik uw man!" "Gij? ik weet het niet."

Natuurlijk ben ik u dankbaar voor uw waarschuwing, zonder welke 't mij slecht had kunnen vergaan. Ja, Heer, gij zoudt verloren zijn geweest! viel zijn broer hem in de rede. Ik heb het met mijn eigen ooren gehoord. Ze zijn dus weer naar u toegekomen? Natuurlijk. Maar ik was er geenszins mede in mijn schik, want ik had genoeg aan hun eerste bezoek. Dat was gisteren namiddag!

Hier ergens moet het zijn." "Nu, klets toch geen onzin. Waar is het briefje?" "Waarachtig, ik ben het vergeten. Of zou ik het maar gedroomd hebben? Wacht een oogenblik. Erger je toch zoo niet. Als je gisteren, zooals ik, vier flesschen den kop had afgeknepen, zou je vergeten zijn, waar je zelf had gelegen. Maar wacht even, 't zal mij dadelijk wel te binnen schieten."

Binnen een uur zullen wij dit weten. Ik heb geen kaart van de Stille Zee, maar het zuidelijk gedeelte staat mij helder voor den geest. Ten westen van het eiland Lincoln ligt, volgens de breedte, die ik gisteren verkregen heb, Nieuw-Zeeland en ten oosten Chili; maar die twee landen liggen minstens zesduizend mijlen van elkander.

Zie je, Jaap, toen de zon gisteren op de hei plotseling doorbrak, merkte je niets van het lied, dat de scheidende dag als zijn avondzonnezang zong. Maar hier zie je toch wel den zonneschijn over Geertje's gelaat, hier hoor je toch wel het afscheidslied van het scheidende leven? Hij zei Jenneke met een knik g'ndag en zette zich zwijgend tegenover haar.

Ik las in het verslag een beschrijving van zijn hut, waarin ook stond, dat de oude journalen van zijn schip bewaard waren gebleven. Het viel mij op, dat, wanneer ik kon zien hetgeen in de maand Augustus 1883 aan boord van de "Sea Unicorn" was gebeurd, ik inlichtingen zou krijgen over het lot mijns vaders. Ik trachtte gisteren nacht deze boeken in te zien, maar kon de deur niet open krijgen.