United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een oogenblik vroeg hij zich af, of het wellicht mogelijk kon zijn, dat Lanceloet haar inderdaad had liefgekregen, maar toen rees het beeld van koningin Ginevra voor hem op en zijn hart werd vervuld van zorg en angst voor dit jonge kind, dat hem zoo argeloos hare liefde toonde en zoo overtuigd scheen te zijn, dat die werd beantwoord.

Hij wenschte dus niets liever dan zich in de eenzaamheid terug te trekken en te trachten zich door vurige gebeden met God te verzoenen. Toen scheidden zij. Ginevra keerde terug naar de nonnen, die haar met schuchteren eerbied bejegenden; Lanceloet begaf zich naar buiten en besteeg opnieuw zijn paard, dat hem met tragen stap in de donkere schemering henen droeg.

De koningin sluimerde echter nog zoo rustig, dat haar gemaal het niet over zich kon verkrijgen, haar te wekken. Hij gaf hare kamervrouwen last, haar niet te storen en verliet in alle stilte het vertrek, om zich met zijne ridders op weg te begeven. Eenige uren later ontwaakte Ginevra uit haren diepen slaap door een zonnestraal, die door het venster juist op haar gelaat viel.

Opmerkelijk is het, dat het laatste gedicht tot onderwerp heeft de liefde van den held, Cligés, voor de jonge vrouw van zijn oom en vorst en dat, terwijl wij daarin veelvuldige toespelingen vinden op de sage van Tristan en Isolde, er toch met geen enkel woord wordt gerept van de verhouding tusschen Lanceloet en Ginevra!

Hoe dikwijls had Ginevra het trouwens al moeten ondervinden, dat haar wantrouwen ongegrond was, het was immers niet de eerste maal, dat zij zich door hare achterdocht had laten meesleepen! Van nu af aan ging Lanceloet rustig zijn eigen weg en vermeed het bijzijn der koningin zooveel hij kon; hij was overtuigd, dat de loop der gebeurtenissen hem tegenover haar in het gelijk zou stellen.

Natuurlijk kon deze zoon niet een kind zijn van Ginevra, doch men deed hem geboren worden uit eene verbintenis, welke op bovennatuurlijke wijze tusschen Lanceloet en de dochter des Graal-konings tot stand was gekomen. Deze reine jonkvrouw werd de moeder van Galahad en zoodoende kunnen de latere Graal-verhalen beschouwd worden eene verheerlijking te zijn van het geslacht van Lanceloet.

Zich op de lippen bijtend van verbeten woede, reed hij den heuvel weer op, waar Ginevra hem wachtte en vroeg haar verlof om den vreemdeling te volgen, tot hij aan eene plaats zou komen, waar hij zich wapenen en rusting kon verschaffen, om zich over de hem aangedane beleediging te wreken.

Toen kwam er een oogenblik, waarop zijne ziel weigerde te gelooven aan de waarheid der afschuwelijke beschuldiging, welke men tegen Ginevra had uitgesproken. Hij verlangde bewijzen, bewijzen! zoo bezwoer hij den teruggeroepen ridders, die zwijgend de schouders ophaalden en beloofden ze hem te zullen verschaffen.

Zij zagen elkander aan en in dien langen blik proefden zij opnieuw het bitterzoete van hunnen hartstocht, dien zij niet hadden weten te overwinnen. Eindelijk begon Ginevra te spreken. De handen wringend onder de donkere plooien van haar kleed, smeekte zij Lanceloet om terug te keeren naar zijn land en haar te vergeten.

Temidden der toebereidselen trad koningin Ginevra op haren echtgenoet toe en vroeg hem vergunning, om hem op dien tocht te vergezellen. Dit werd haar gaarne toegestaan en verheugd begaf de vorstin zich ter ruste, om den volgenden morgen vroegtijdig bij de hand te kunnen zijn. Bij het eerste morgenkrieken verliet Arthur zijne legerstede en maakte zich voor den rit gereed.