United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sappho zelf vervaardigde zóó prachtige gedichten, dat men van haar niet sprak als van "een dichteres", maar als van "de dichteres". Een schoone gedachte wordt door haar uitgedrukt in de volgende woorden: "De sterren, die schittrend aan 't hemeldak staan, Verbleeken, en 't is met haar luister gedaan, Zoodra volle maan heel den hemel verlicht, En ons doet bewond'ren haar zilveren gezicht."
Maar nu voelde hij toch wel, dat hij Clara méer achtte, dan een van de anderen, zij was degelijker, dieper, en had niet slechts éen enkele gemoedsstemming: verliefd zijn. Neen, zij was een.... heel aardig meisje.... zelfs niet onknap van gezicht.... wie weet.... wie weet....later....later misschien....
Madame had haar gewoon leven hernomen en zij verdeelde haar tijd tusschen haar huishouden en het huishouden van Marieken. Wanneer Snepvangers toevallig de Verdierenpikker tegenkwam trok deze steeds een geheimzinnig gezicht en wist allerhande nieuwsjes te vertellen. Vandaag of morgen, als wij wakker worden zijn ze weg, vertrouwde hij. Zijt ge daar zeker van, vroeg Snepvangers dan telkens ...
»Neen, neen!« antwoordde de oude heer. »Nee maar! juffrouw Bedwin, kijk eens!« Terwijl hij sprak, wees hij haastig naar het portret boven Oliver's hoofd en toen naar het gezicht van den jongen. Het ééne was de levende copie van het andere. Oogen, voorhoofd, mond, elke trek was dezelfde.
Sikes, die bedacht, dat hij denzelfden kant uitging als zij, sprak van zijn plan met haar mee te gaan en ze gingen samen weg, op korten afstand gevolgd door den hond, die uit een poort te voorschijn sloop, zoodra zijn meester uit 't gezicht was.
"A ja, ik informeerrrde," klonk het antwoord, terwijl de spreker een gezicht zette alsof hij den naam uit het vloerkleed wilde halen: "Een vóórnaam, luitenant! een vóórnaam, weet u, met sen er achter. A juist, Janssen! om u te dienen." "Alleen?" "Dat is te zeggen, ik geloof ja luitenant! behalve een meid van den boekverkooper, 'en preutsch ding, om u te dienen!" "Zwijg!
Dat was nu toch zoo'n aardig vroolijk meisje geworden, zoo'n lief meisje en zoo mooi! Toen glimlachte tante beteekenisvol en keek oom aan en die trok zijn wenkbrauwen op, waarmee hij bedoelde een guitig gezicht te trekken, en zei: "Zou dat niets voor jou zijn, jongen?" "Hoe bedoelt u," vroeg Bernard droog-weg, "om te trouwen?.... wel nee!
Beloof je mij dat Torwald? HELMER. Daar kan je vast op rekenen. NORA. Je moet je noch vandaag noch morgen, met iets anders bemoeien dan met mij; je moet geen brief open maken ... zelfs de brievenbus niet.... HELMER. Ah ... dat is nog de angst voor dien kerel.... NORA. O ja ... dat ook. HELMER. Nora, ik zie het aan je gezicht, er ligt al een brief van hem.
"'Waarom zou ik mijne meening niet zeggen? antwoordde Tolstoi. "'Gij wilt dus zeggen, dat ik mijne dochter eene slechte opvoeding geef? "Tolstoi antwoordde hierop, dat hij eenvoudig uitte wat hij dacht en geen persoonlijkheden bedoelde." Voordat Fet den tijd had tusschen beiden te komen, zeide Toerghenjeff, wit van drift: "En als je dat wilt zeggen, dan zal ik je een slag in je gezicht geven."
Het gezicht van haar smart drukte hem zóó neer, dat hij geen lust had in zijn gewone vroolijke liederen, en de snaren van zijn harp waren stom terwijl hij in de onderwereld was. Die zachte zephyr suist langs bloemenweiden, Of Bragi's toonen van zijn snaren glijden.
Woord Van De Dag