United States or Syria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nergens bloemen, nergens de flonkerende steenen, de fijne weefsels, de welriekende fonteinen, de zachte melodieën, die,zij van een paleis onafscheidbaar achtte en die,zij bij hare ouders gewoon was. Koud en hard schenen haar de koning en de raden, zooals zij daar gezeten waren op hun granieten zetels. Van schrik kon zij bijna niet antwoorden.

Tegenwoordig zou op ons, die aan praalvertooningen gewoon zijn, zulk een voorstelling zeker een vreemden indruk maken, maar wij kunnen toch begrijpen, dat een zoo eenvoudige opvoering diep treffen kon.

Vrouw Hansen keek hare dochter een oogenblik aan, maar hernam spoedig daarop: »Kom, Hulda, doe de deur dicht en laten wij slapen gaan. Ik heb rust noodig." »Gij gevoelt u toch niet onwel, lieve moeder? Gij maakt mij inderdaad bezorgd." »Neen, ik gevoel mij integendeel zeer wel. Maar waarom die vraag? Waarom die bezorgdheid?" »Omdat gij zoo vroeg te bed wilt, moeder. Dat ben ik niet van u gewoon."

't Was niet moeilijk geweest voor Abraham om haar vertrouwelijkheid te winnen. Van 't oogenblik dat zij zijn stem voor 't eerst hoorde, had ze hem zooveel vertrouwen getoond, als een gewoon jong meisje hem nooit zou gegeven hebben.

Zij twijfelden nog, waren wel gewoon aan die bedreigingen, twee dagen vóor de voorstelling, als de dominus van allerlei bemoeiïng buiten zichzelven was en bleef. Maar dit maal scheen het èrnst te worden. De dominus riep om zijn machinisten, twee, en om de zweepen. En de kerels kwamen, ruwe gasten, ieder met een stok, waaraan smalle lederen riemen.

Hetzelfde dacht mijne moeder waarschijnlijk ook; zij zag den ouden heer zoo angstig aan, omdat zich over zijn aangezicht eene uitdrukking van ernst en deftigheid verspreidde, die zij zóó niet van hem gewoon was.

Een gevoel van veilig zijn, achter de gesloten deur, op zijn eigen kamer, tusschen al de dingen, die van hem waren, van hem alleen, net als zijn jas en zijn laarzen, vredigde in zijn hoofd. De dingen waren nu allemaal weer gewoon en ieder op zijn plaats; ze zwegen, wijs kijkend, hem beschermend. Hij stond op.

Zo plach praes. moet wezen, dan zou placht geen paragogiese t hebben; zie de Grammatica's. Dat daarnaast ook pleegt, = gewoon is, voorkomt, vindt zijn verklaring in bedeutungsübertragung. "Wat kooplui doen", wordt duratief "wat zij voortdurend doen", "wat zij gewoon zijn te doen": zo gaat de infin. plegen bij plach, ook gewoon zijn betekenen.

Zijne gedachten gingen terug naar zijne zonnige jeugd in het land zijner vaderen, naar zijn ouderlijk huis, waar hij zoo gelukkig en onbezorgd leefde. Hij herdacht de lange tochten langs de rotsige kust en door de dichte bosschen, welke hij met zijn vader en broeder gewoon was te doen.

Zond men hem bovendien nog eenige Ingenieurs, dan stond hij er voor in, dat hij weldra schepen vol goud naar Spanje kon bevrachten. Vooral echter vroeg hij ook om levensmiddelen, daar de Kolonisten, gewoon aan krachtig voedsel, door de voortbrengselen van Hispaniola niet voldoende gevoed konden worden. Eer men van de overgevoerde granen en andere zaden oogsten kon, duurde nog te lang.