United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !
De mannen hebben een gunstig voorkomen, openhartig, met eene oprechte uitdrukking in de oogen, gepaard met zekere fierheid. De vrouwen zien er niet onaardig uit, sommige zijn zelfs mooi, al is haar gelaat getatoueerd, zij zijn zeer ingetogen en streng van zeden; zij vertoonen zich nooit blootshoofds of zonder schoenen aan hare voeten.
Luitenant Frank, die hen het eerste opmerkte, bleef staan om hen na te zien. De donkere mantel was versierd met zijden kwasten van verschillende kleur. Naast den bloedrooden tulband stak de loop van een zeer lang geweer boven den schouder uit. Enkele hadden op het donkere gelaat gele figuren getatoueerd.
Ondersteund door haren echtgenoot, verscheen zij in dien kring van mannen. Daar aangekomen, sprak zij met nauw verstaanbare stem: »Hij, die schuldig aan de ontvoering van de kleine Dy en van mij is, is op den linkerarm getatoueerd...." Bij die woorden zag men een glimlach van minachting op het gelaat der beide broeders ontluiken.
Een blanke, die zich naast een Tahitiër baadde, was evenals eene plant welke een tuinman kunstmatig heeft gebleekt, vergeleken met eene fraaie donkergroene, die krachtig in het open veld bloeit. De meeste mannen zijn getatoueerd, en de versieringen volgen de bochten van het lichaam zoo regelmatig, dat het een hoogst bevalligen indruk maakt.
Vroeger was het tatouëeren veel eenvoudiger dan thans, en bestond, vooral in het gelaat, slechts uit rechte lijnen, die elkander ruitvormig kruisten; tegenwoordig zijn daar allerlei figuren, zooals breede horizontale strepen, voor in de plaats gekomen. De vrouwen zijn over het algemeen weinig getatouëerd, enkelen zelfs in het geheel niet.
Zij stroopten hun mouw op en vertoonden hun linkerarm, die van beiden getatoueerd was. Tegenover deze nieuwe onmogelijkheid, om hen den een van den ander te onderscheiden, vergenoegde kapitein Howick zich deze vraag te stellen: »Wie is de dader van den overval te Kissimmee? Die moet gefusilleerd worden." »Ik," antwoordden beide broeders tegelijkertijd.
Deze trotsche neigingen beginnen nu te slijten; maar vroeger zou een hoofdpersoon liever zijn gestorven, dan de vernedering ondergaan ook zelfs den kleinsten last te dragen. Mijn metgezel, voorheen een groot krijgsoverste, was een vlug, bedrijvig man met een geheel getatoueerd gezicht en eene vuile deken tot kleeding.
Weet je niet wie hij is? vroeg Dorian mat. Wat meen je? Was hij dan niet een van de drijvers? Neen, meneer. Niemand heeft hem vroeger ooit gezien, hij lijkt wel een matroos of zoo iets. De pen viel Dorian uit de hand; het was of zijn hart plotseling stil stond. Een matroos? riep hij uit. Een matroos, zeg je? Ja meneer. Ik geloof het wel, hij is tenminste getatoueerd op beide armen.
Maar André heeft zijn jasje al uitgetrokken, zijn broek, zijn hemd: hij staat stel u gerust! op een zwart onderbroekje na, zoo als God hem schiep en deed groeien. Neen ... zoo staat hij niet. André heeft veel aan zichzelven gewerkt. Of liever verwerken laten. André staat ... niet als een mensch, maar als een kunstvoorwerp. Want André is geheel en al getatoueerd!
Hier moet elk zich houden aan de heerschende mode uit zijne jeugd, ofschoon die verre van onveranderlijk is. Bij een oud man staat deze dus voor altijd op zijn lichaam gestempeld, en kan hij zich nooit het air geven van een jongen modegek. De vrouwen zijn op dezelfde manier getatoueerd als de mannen, en wel zeer algemeen aan hare vingers.
Woord Van De Dag