United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het leven was niet voor en niet achter hem. Er was geen tijd geweest, en er zou geen tijd komen. Als in een diepen droom was zijn geest gezonken, doch nog peilloozer. Zoo 't leven een droom is, welk een droom is dan de dood?

"Baker!" zeide Mevrouw met een treurigen blik: "denk waar gij spreekt en wat gij zegt!" "Maar Baker!" zeide Raesfelt: "hebt gij dan niet gelezen, dat de letter doodt, maar dat de geest levendig maakt?" "Juist Dominee! en daarom moeten wij niet over de doode letter twisten! want wat zegt de Schrift: zalig zijn de armen van geeste...."

Zy kon niet spreeken, haar geest was verwilderd; maar de tyd was daar! Ik drukte haar met drift tegen mynen boezem, en nam één van haare hairlokken. Insgelyks niet in staat zynde, een enkel woord uit te brengen, bad ik inwendig den Hemel, om voor moeder en kind te waken.

Zoodra evenwel Chastellain een gebeurtenis beschrijft, die zijn Vlaamschen geest bijzonder boeit, komt er bij alle statigheid een directe, beeldende forschheid in zijn verhaal, die het uiterst treffend maakt. Van gedachte is hij niet rijker dan zijn tijdgenooten; het is de lang rondgegane pasmunt van godsdienstige, zedelijke en ridderlijke overtuigingen, die bij hem als gedachte fungeert.

Ik zag er jungle, hooge aanplantingen, rijstvelden en een rivier, die kalm tusschen groene oevers vloeide. Aan den eenen kant van de brug was het dorp der Tiven, aan den anderen dat der Mopla's. Welk een vroolijkheid en zachte rust kwamen hier over lichaam en geest in de koele schaduw der lanen met hooge boomen en op de met bloemen omzoomde voetpaden van de tuinen!

o, De Heilige Geest sprak het zoo diep realistisch door Salomo voor heel de kerk uit: De oorblazer scheidt; meer: hij scheidt den vriend; en wat het ergst is: hij scheidt altoos den voornaamsten vriend; het beste wat uw hart op aarde onder menschen gevonden had. En toch, niet die volleerde oorblazer sticht het meeste kwaad.

Lieve vriend, wie gij ook zijt, ontvang deze kus, In 't bijzonder U kus ik, vergeet mij niet, Ik voel mij als een, die zijn dagwerk gedaan heeft, en moede is, Ik ontvang nu opnieuw den heiligen geest van den Overgang, uit mijn mensch-gewordenheid vaar ik op, heenwaarts, waar anderen mij zekerlijk wachten, Een ongekende Sfeer, werkelijker nog dan ik waande, onmiddellijker nog, schiet oproepende dageraadstralen door mij heen.

Deeze Officier deed my ook verstaan, dat het overig gedeelte deezer zelfde krygsbende, uitgenomen de zieken, die op Paramaribo waaren, verscheide divisiën aan de Rivieren Peréca, Cottica en Commewyne uitmaakte. Ik was toen in goeden welstand, en had een gerusten geest.

Mij dunkt dat er weinig kans is, om hetzij hier, hetzij elders, in eenige plaats van ons vaderland, ja in de geheele wereld, waar wij weten dat menschengeslachten geleefd hebben, den voet te zetten, zonder de kans te hebben dat een ernstig »~memento mori~" ons op de eene of andere wijze voor den geest komt. Wij moeten ons dus aan dat denkbeeld maar zoogoed mogelijk zien te gewennen.

Ik ben verbaasd, dat iemand, die door mij is opgevoed, alleen een cavalier ontvangt." "Niet als die cavalier mijn toekomstige echtgenoot is, kolonel Guido Amati. Gij hebt hem, zooals gij u wel zult herinneren, reeds vroeger gezien, bij den koopman Bodé Volckers. Gij " Doch op dit oogenblik gilt haar duena met rollende oogen: "Guido Amati! De man, die gesneuveld is! O hemel, een geest!