United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Na een groet aan dat groot en roemruchtig verleden, waarvan nog maar enkele brokken muur de herinnering bewaren, dalen wij weder naar het dal af, waar de gebruinde en gespierde gestalten ons denken doen aan dien anderen, nooit rustenden strijd, dien van den ploeg en de vruchtdragende aarde.

103 Maar zeg mij van dat volk dat daar voortgaat of gij er nog iemand ziet der opteekening waardig; daar mijn geest alleen daarop doelt." 106 Toen zeide hij tot mij: "Die daar van de kinnebak zijn baard doet nederdalen op de gebruinde schouderbladen, hij was, toen Griekenland van mannen zóó ledig was,

Het was wel een eigenaardig gezicht: die krachtige en forsch gebouwde ruiter met dat gebruinde gelaat en dat helder flikkerende oog en naast hem dat teere ventje met die smalle schouders, die zwakke borst, dat bleek gelaat en die zachte, peinzende oogen. »Hoe hebben die twee elkaar toch gevonden," dachten de voorbijgangers, wel niet vermoedend, hoe 'n sterke band die twee harten samen bond.

Echter bleven zij in eene eerbiedige houding staan tot de kleine troep was voorbijgetrokken, en men kon op die stoute gebruinde tronies, door menig litteeken geteekend, de groote verbazing lezen, die zich van hen had meestergemaakt door hun opperhoofd in dusdanig gezelschap te zien. Dit is een mijner voorposten, zeide Sid-Abd-Allah.

Langzaam kwamen zij binnen en bleven zwijgend bij de deur staan. Stil wreven zij de tranen weg, die over hun gebruinde wangen liepen, en lichtten toen voorzichtig het lijk op, zóó zacht en zóó behoedzaam, alsof het een klein kind was. Maar de derde nam Kaja zelf op, droeg haar naar de slaapkamer en legde haar voorzichtig op het bed naast den doode. Toen slopen zij weer zwijgend heen.

Te vertellen, hoe 'n gezicht de vader en de moeder zett'en en hoe gelukkig ze waren, 'k zou het niet kunnen. De moeder was dol van blijdschap, en ze kon niet ophouden te zeggen, hoe groot en hoe knap Gustaaf geworden was. De vader keek met trots naar de gebruinde handen van zijn' jongen en naar zijn gul open gezicht en zijne nette eenvoudige manieren.

Ondanks de muggen hebben echter de Europeanen van Fort-de-Kock de gebruinde tint en den veerkrachtigen gang, die op een krachtige gezondheid wijzen. Het zijn meest menschen met verlof, en er gaan en komen ook veel officieren uit Atjeh.

Ze hebben geen gebruinde tint, maar zien er blank en rose uit, als vrouwen uit het Noorden. De weg van Penmarch volgt eene zuidwestelijke richting, bestijgt een hoogte door de landes, door dennenbosschen en bouwland.

Hier de oorspronkelijke bewoners des lands, de Hindoe's van meer of minder zuiver bloed en dientengevolge ook meer of minder gebruinde tint; dáár de menigmaal overmoedige beheerschers, de Perzen en Arabieren en Tartaren met hun veelal blanker gelaat; elders weer Armeniërs en Joden uit wederom westelijker streken, en ook zonen van het Hemelsch Rijk met hunne lange staarten en wijde gebloemde japonnen; hier en daar enkele mannen, wier aanblik in 't bijzonder Siddha's opmerkzaamheid trok, vermits hij huns gelijken nog niet had gezien, mannen in zonderlinge kleedij, met puntige, breedgerande met pluimen bezette hoeden, in korte wambuizen, wijde fulpen broeken en hooge kaplaarzen, en met lange regte degens in kleurig om den schouder hangend bandelier; eindelijk, in hun gezelschap, een paar van die geestelijke heeren, waarvan er één niet lang geleden bij den Keizer zelf was toegelaten geweest.

Daar is het Admiraalschip en daar staat Huib. "Wel, Huib, warmpjes vandaag !" Huib kijkt op en zegt eenvoudig: "Ja!" maar onderwijl hij dit doet, loopt er een traan langs zijne gebruinde kaken. "Huib, wat scheelt er aan? Wat is 't Huib?" "Marten, mijn oude, trouwe vriend Marten is dood!" luidt het antwoord.