United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij had over Francine's bed, tot op haren schouder, zijne hemelklare hand geleid en dreef ze zachtjes, zachtjes hooger. Hij taakte haren blooten hals, waar matelijk opsloeg de malsche aderslag, raakte nadien hare kin, kroop verder op en verfde met een wonderbaar karmijn hare half-ontloken lippen. Hij ging op twee tanden tikkelen en deed er iets roeren, als paarlemoer en zilver.
De weinige verscheidenheid der te behandelen onderwerpen kwam niet overeen met zijn vindingrijke natuur, en bovendien had hij wat hij wilde: n.l. een groot stuk marmer, waaruit hij een kunstwerk, dat hij voor Francine's graf bestemde, wilde te voorschijn roepen.
Evenals de bloemen, die, misschien uit Francine's lichaam voortgesproten, op haar graf waren ontbloeid, zoo gistten de jeugdsappen in Jacques' hart, waarin de herinneringen aan zijn oude liefde onbestemde verlangens naar een nieuwe wekten.
Mijne oogen zijn betraand en gezwollen, niet waar? Mijn hoofd gloeit en klopt. Kunt ge dat alles niet zien toch, Mariëtte? Haast niet, juffrouw, haast heelemaal niet, ik verzeker u. Francine brak beschuitjes en kruimelde ze over de rood-bestippelde servet. Daarbinst nam Mariëtte de muilslofjes weg en bracht schoenen met hooge hakken. Op een laag bankje rustten Francine's kleine voetjes.
Rupert schoof zijne ongeschoeide hand onder Francine's arm en leidde haar met behendigheid. Nu zette hij, vóor elk schilderij, eene subtiele uitlegging aan, vond, liefst bij heel fijn genuanceerde schakeeringen, woorden, die gelijk een zoet en geheimzinnig vergift waren. Hij was zelf een meester in die kunst van zeggen.
Er hing in de stille lucht eene teere rozigheid en, boven de onregelmatige gevels en de uitklippende kornissen, blekten de purperen glansen van den stervenden zomer. Gondels wiegden voorbij. Francine's stem kwam telkens meeleven in de algemeene welluidendheid. Ze vroeg dan zoo'n gekke dingen, die gelijk kleursprongskens waren over de paarse waterscherveling.
Hij bereidde haar geduldig voor vreemde gewaarwordingen, voor onbekende duizelingen, voor een spel van blonde neventinten op eene teer-dissonante zinnen-muziek. Hoe wonderlijk: hij vond overal een gebied voor zijn delikaat bedrijf, hij dwong de toestanden en de omstandigheden tot een degelijk gebied daarvoor. Warm rustte zijne naakte hand op Francine's arm.
Hij liep met open armen naar Francine en Vere, omhelsde ze en kon niet spreken eer hij drie-viermaal een dikken snik met geweld had neergezwolgen. Toen hakkelde hij: Och, kinderen, wat doet ge hier? Vere vouwde haar vool zijlings op en bracht insgelijks Francine's vool alover hare schouders. Vere was uitermate bleek. Fran wilde bloemen brengen, zeide ze.
En zij deden wel.... Neem om de liefde Gods een fosfoorstekje: uwe sigaar is dood! Pastoor Doening stak zelf vuur aan om haar weer in 't leven te roepen. En, vervolgde hij, daar ik een huwelijk van dat slag voor een nest van kommer en ellende hield, heb ik zeker, mits al de voorzorgen eener beleefde kieschheid, juffrouw Francine's oogen geopend op de ijdelheid van hare eigen gevoelens jegens u.
Jacques verliet het kerkhof in een geheel andere stemming dan hij er gekomen was. Opgewekt en nieuwsgierig keek hij naar de mooie lentezon, diezelfde zon, die zoo dikwijls gouden stralen getooverd had in Francine's haar, wanneer zij met hem door de weiden liep en met haar blanke handen bloemen plukte. Een groote zwerm heerlijke gedachten en herinneringen zoemde in zijn hart.
Woord Van De Dag