United States or Jamaica ? Vote for the TOP Country of the Week !
De man die mij vasthield scheen mijn gedachten te raden; want toen ik mijn adem ophaalde om het te doen, fluisterde hij: »Maak geen geraas. Het fort is veilig genoeg. Aan deze zijde der rivier zijn geen oproerige honden." Er klonk waarheid uit zijn stem, en ik wist, dat als ik mijn stem verhief ik onmiddellijk sterven moest. Dat las ik in zijne oogen.
Hij schudde Sancho bij den arm en kreeg hem, schoon niet zonder moeite, wakker. "Sancho, vriend Sancho," fluisterde hij, "een avontuur is nabij." "De hemel geve, dat het wat goeds is," antwoordde de schildknaap en wreef zich de oogen uit. "Waar is het dan?" "Kijk dien kant uit, vriend," antwoordde Don Quichot.
Neem me mee!... neem me mee! fluisterde het. Ik heb het licht gezien op het gelaat van den Man! Ik zal je er van vertellen,
Van het laatste tweetal bleef Cor Valk de baas, zoodat er nu nog maar drie overbleven, en wel Jan van der Vliet, Bob de Wild en Cor Valk. Eerst moesten Jan en Bob loopen. »Nu zal Jan den prijs winnen,» fluisterde Bob mij toe. »Als ik het tegen hem verlies, schieten hij en Cor Valk alleen over en van Cor kan hij het wel winnen.» »Dus je wilt het hem laten winnen?»
De ontmoeting had plaats onder groote ontroering van weerszijden. »Moeder!« fluisterde de jonge man, »waarom hebt u niet eer geschreven?« »Ik had geschreven,« antwoordde Mevrouw Maylie, »doch bij nader bedenken besloot ik den brief achter te houden tot ik het oordeel van dokter Losberne wist.« »Maar waarom« zei de jonge man »waarom de kans te loopen van wat toch bijna gebeurd was?
Ze voelde zijn arm, die om haar leen kwam fleeren en haar dichter aansloot tegen hem. En zijn asem kittelde over haar gezichte. Melieve.... Haar emotie sloeg in forsche klopping door hare leden. Zijn stemme brandde en smeet in laaie golving om haar. Hij fluisterde met hijgende gichtigheid: Laat me u voelen ... zoo dichtbij ... tasten uw werkelijk lijf en den blik, die optoovert uit uwe oogen.
't Spijt me wel, maar ik kan er niets aan doen.» Bob nam plaats. Hij en ik zaten dicht bij elkander. Eerst deed hij, of hij met aandacht las, maar weldra gaf hij ons door allerlei teekens te kennen, dat er iets bijzonders aan de hand was. »Daar kwam ik goed af. Ik was bang, dat ik steentjes zou moeten tellen,» fluisterde hij ons toe.
Op dat oogenblik opende zij de oogen, en na het kleinood uit de plaats genomen te hebben, waar zij het had verborgen, fluisterde zij nog een paar woorden over de belofte van Kamatari, en viel toen dood neder met een vredigen glimlach op het gelaat. Kamatari nam het kind dier vrouw mede naar huis en lette op zijn opvoeding met al de liefdevolle zorg van een vader.
Dan deed 't haar verdriet van-zelf niet te weten wat hij dacht. En 's nachts, als zij te slapen lag tegen zijn borst, hief ze haar hoofd naar hem heen en fluisterde zoo zacht, zoo zacht als de gedachte: hoû-je van me? Hij moest het vijf maal, zes maal zeggen, dan vroeg ze hem om een zoen en sliep gerust in.
Zij snelde naar voren en ontving hem in den gang met eene dier omhelzingen, waarvan hij voor zijne verloving met haar zich vaak had voorgesteld, dat zij hem tot den gelukkigsten van alle menschen zouden maken. "Dag Emma!" fluisterde hij haar in het oor, haar kussend op den mond en haar aan zijne borst drukkend. "Heb ik mij goed gehouden van ochtend? Zijt gij tevreden over mij geweest?"
Woord Van De Dag