United States or Saint Kitts and Nevis ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Die zou ze morgen wel krygen, omdat 't zoo druk was vandaag, en men kon niet alles tegelyk doen." En toe hebbe ze daadelik 'n and're chenome... uwe weet wel... die soo'n flakki op 'r neus het. Och, 't is soo'n chemaal met-i meide... zei juffrouw Pieterse. Toe, neemt uwe d'r noch eentje, en lâ-je nie nooie... 't is 'n koekie f'n j'eiche deech.
Je heb 'm wakker gemaakt! zei de vrouw op verwytenden toon. Och, wat spyt me dat, antwoordde Wouter met meer vriendelyke belangstelling dan z'n funktie meebracht of toeliet. Zeker, als 't wisseltje hèm behoord had, zoud-i hebben voorgesteld 'n andermaal eens terug te komen. Wâ sel ik je segge, riep de zieke, ik hep de koors. En f'n wie komt het? Van de heeren Ouwetyd & Kopperlith...
Myntje, denk 'm je deeg, en skei uit mê-kamme ze ken niet f'n d'r hare blyve, die meit, as 'r folk is... ga sitte, mens... né, niet in die hoek... 't tocht 'r so... Het tochtte in dien hoek niet meer dan in andere hoeken. Maar... vrouw Stotter was 'n "vrouw" en geen "juffrouw."
Dâ ken me nie skele. As ik je seg, dâ me dat nix skele ken! Ik fraag je wie de trekker is. Kyk jy 'ns Ribbetje, of 't briefie is f'n Sjomele, of 't briefie f'n Bussemakers, of 't briefie f'n Bebbel Roels in Keule? Want er ferfalle drie f'ndaag... een f'n sefen-en-dertig, sestien, acht, en een f'n driehondert-drie en een f'n sevehondert-dertien, ses, twaalf.
Ja, fre Stotter, nou je hier bent, mô-je meedrinken, 't wort je f'n harte chechunt, mens! Pietje, feeg de tafel 'r's of... só, as 'n meit... en cha nou 'r's kyke na de kleintjes, en sech dâ'k se nie hoore mot. Och, juffre Mabbel, 't is zoo'n chedoe mettie kindere... en hoe faart uwe's Sientje mette kinkhoest?
En hy haalde het smeerige briefje voor den dag. Fader, zei de nog jonge vrouw, d'r binne ze-n-al met een f'n de wisseltjes... och Chot, de stumpert het 'r f'n nacht fan legge yle! Wouter vond het vreemd dat zy iemand scheen toetespreken, want buiten haar zag hy niemand in de kamer. Dit werd evenwel terstond opgehelderd. Er klonk antwoord achter de gordynen van 'n bedstee.
Ze scheen 't niet vreemd te vinden, zoo weinig zelfs dat ze 'r geen acht op sloeg. 't Is f'n Sjomele, fader. Sefehondert dertien, ses, twaalf, goet! En hier is 't gelt. De zieke scheen bezig iets optedelven onder z'n matras. Men hoorde hem woelen en hygen, en weldra 't geluid van gevulde geldzakken die tegen elkaar stootten.
Woord Van De Dag