United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Was hetzelfde vuur in dijnen boezem, du zouds den gloed mijner handen niet voelen. Zie, wreede, daar vergaat mij het leven van pijn; mijne oogen breken.... Du moords dijnen trouwen vriend, en du ziets ongevoelig neer op zijnen dood. O erbarmen, erbarmen! HET MEISJE, medelijdend. Arme Lodewijk! kon ik dijne smarten verlichten, ik deed het gaarne. DE DUIVEL. Du kans het, lieve!

Welk eene ontroerende beteekenis ligt er in het gebaar van dien engel, aan de voeten van den aartsengel neergeknield, die door medelijden, schrik en ontroering aangegrepen, maar tevens beseffende wie hier vonnist, met eerbied de hand op den mond legt. Hoe teeder en vol erbarmen is het beeld der Lieve-Vrouwe, der Genaderijke, die zoo gaarne allen redden zou.

Maar zoo als ongeveer altijd, is ook in dit geval de werkelijkheid in de hoogste mate onhoffelijk, zij logenstraft die vurige bewonderaars bij elken stap en overstelpt ze brutaal en zonder erbarmen met de bewijzen, dat het percentage vrouwen, dat werkelijk mooi of schoon kan worden genoemd, zeer gering is, terwijl het overgroote meerendeel ook nog beneden het matigste schoonheidsideaal blijft.

"Waar is 't gevaar?" "Hier, Gijsbrecht, hier!" De hulp komt nader. De dapp're bruidegom is daar En zoekt in 't duister naar den dader. Thans vreest de roover voor den dood En zucht om redding uit den nood. De blijdschap op haar lief gelaat Werpt Bertha zich in 's Ridders armen. De roover neemt zijn kans te baat; Hij wacht van Gijsbrecht geen erbarmen.

Zoo voert dan mijn stem op, gij machtigen in licht! wat ik fluister teegen de aarde, zingt het onzen Vader, den dank uws broeders, die de lavingen geproefd heeft, het zoet dat gij van Hem in mijnen mond hebt gelegd. Veele schulden zijn mij kwijtgescholden en uw bericht omtrent Zijn erbarmen heb ik verstaan. Maar ook het brood des doods zou ik willens gegeeten hebben, volhardend in dankbaarheid.

Ja, hij is hard, de oorlog, die met ruwe, onbarmhartige hand den zoon losscheurt van het hart der moeder, den man uit de armen zijner vrouw, den vader van de sponde van zijn doodziek kind.... De oorlog kent geen erbarmen. Hij lacht om zuchten en spot met tranen. Hij is de Geweldige, de Verschrikkelijke, de Heraut van den dood, en met ijzeren tred gaat hij over de schreiende menschenharten heen!

Daarna bestelde zij een groote hoeveelheid zeer fijne wijnen en dure schotels, om aan de edele Serviërs voor te zetten en na den feestmaaltijd vertelde zij hun Marko's wondervolle daden en smeekte Milosh van Potzerye al zijn invloed te gebruiken om Prins Marko over te halen erbarmen te hebben met haar echtgenoot en haar zoon.

Hebt gij dan gansch geenen geest van erbarmen? 37 Menschen waren wij: en nu zijn wij takken geworden; wel had uwe hand vromer mogen zijn, indien wij zielen van slangen waren." 40 Gelijk uit een groen stuk brandhout, dat in brand gestoken is aan het ééne einde en aan het andere eind weent en sist door den wind, die er uit weg gaat;

Maar de heilige goden van Eleuzis, wien gij vroom steeds waart in uw hart, gunden mij niet te vroeg erbarmen en hebben gewild, dat gij den heiligen, witten lotus niet weten zoudt... O, Charmides, niet de zilveraster zal u voor altijd onttooveren, hoe schoon en zalig de bloem ook zij!

Toen dreigde de ingenieur hem, dat hij van de mijn gejaagd zou worden. Santuzza maakte een pauze. "En toen?" vroeg Margherita. "Ja, toen stond Orestes zijn zoon af aan den ingenieur. "Den volgenden dag sloeg deze den knaap, hij sloeg hem bijna elken dag. De knaap werd al zwakker en zwakker. Orestes smeekte den ingenieur den knaap te sparen, maar hij had geen erbarmen.